Cyganie w Lublinie - Danuta Marcinek - fragment relacji świadka historii z 30 marca 2010

odmawiało, że się nie chce, biegły, chwytały za rękaw i jak ktoś się zatrzymał to mówiły połóż załóżmy pięć złotych na te karty, ona przełożyła karty i mówiła: „Cyganka ci prawdę powie” - taką formą się zwracała. A te pieniądze schowała i powiedziała jedno zdanie i żądała drugiego pieniądza, więc w ten sposób naciągały osoby, które zdecydowały się na to wróżenie. Jeśli drugiego pieniądza któraś nie położyła to na tym się cała wróżba skończyła. Cyganie po prostu patelniami tak dzwonili po to żeby było ich słychać, już nie wykrzykiwali jak ten parasolnik tylko oferowali te patelnie.

Cyganie mieli takie koczownicze życie raczej, bo pamiętam ten okres, kiedy jeździli tymi swoimi wozami, które miały takie plandeki w formie kopuły. Co się tam nie mieściło na tym wozie to wokół było [przywiązane]. Były tam bagaże, jakieś garnki poobwieszane, oni takim taborem po prostu zmieniali swoje lokalizacje.

W Lublinie handlowali w zależności od tego gdzie był targ. Najpierw był targ na [ulicy] Rady Delegatów, później był Podzamczu, a teraz jest na [ulicy] Ruskiej. Największy targ w Lublinie był w okolicach [ulic] Lubartowskiej i Rady Delegatów.