Artykuły ze słowem kluczowym "Temat: Ludzie"
Historyk-mediewista, historyk kultury polskiej, historyk chrześcijaństwa w Polsce, specjalista historii Europy Środkowo-Wschodniej.
Anna Langfus – utwory własne, artykuły, audycje radiowe, filmy i programy telewizyjne, przekłady (wybór)
Osoby zajmujące się w Lubinie tematyką Zagłady związane są z różnymi ośrodkami naukowymi i badawczymi. W ramach ich działalności prowadzą także badania nad żydowskim dziedzictwem kulturowym.
Joseph Dakar (Józef Zakrojczyk) (ur. 27 maja 1948 roku w Wałbrzychu) – kiedy miał dwa lata, wyjechał razem ze swoją matką do Izraela. Ukończył prawo na Uniwersytecie w Jerozolimie. Pracuje jako prawnik w Izraelu. W roku 2000 zaangażował się w działania Ziomkostwa Lubelskiego w Izraelu, a w latach 2003–2017 był przewodniczącym Organizacji Żydów Lubelskich w Izraelu. Mieszka w Tel-Awiwie, ma żonę i 2 synów. Honorowy Ambasador Lublina.
Legenda świdnickiej "Solidarności". Pracownik WSK PZL Świdnik. Współtwórca i redaktor biuletynu związkowego „Grot”.
Hieronim Łopaciński urodził się w roku 1860 w Ośnie Górnym na Kujawach. Do Lublina przybył w roku 1884 gdzie został prof. filologii i historii w Lubelskim Gimnazjum Męskim.
Kalendarium życia i twórczości Józefa Łobodowskiego
Lubelski pisarz Marcin Wroński proponuje, w jaki sposób można opowiedzieć o skomplikowanych losach Józefa Łobodowskiego.
Jarosław Kaczmarek to warszawski opowiadacz historii, związany ze Stowarzyszeniem Studnia O. Działa również jako indywidualny twórca, współorganizuje projekty, których przedmiotem jest sztuka opowiadania historii. Przekazuje swoją pasję, prowadząc warsztaty z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi. Jest animatorem kultury, autorem opowiadań. Opowiada także pieśnią, komponując muzykę do własnych tekstów. Gra na gitarze, jest twórcą zespołów Księżycovo i Buszmeni. W Lublinie gościł na festiwalach Wędrowne Spotkania z Opowieścią (2010), Zaczarowany Lublin (2011) oraz na Festiwalu Opowiadaczy "Słowo Daję".
Jan Arnsztajn, pseud. Ćwiek – lubelski lekarz, działacz sportowy i poeta-satyryk. Syn Marka Arnsztajna, lubelskiego lekarza i działacza politycznego, oraz poetki Franciszki z Meyersonów Arnsztajnowej.
Inżynier, wykładowca i rektor Politechniki Lubelskiej, autor tomu biograficznych opowiadań Opowieści, wspomnienia i sny.
Poeta, prozaik lubelski.
Emil Ezriel Meyerson – urodzony w Lublinie w 1859 roku, syn Malwiny z domu Horowicz i Bernarda Meyersonów, starszy brat Franciszki Arnsztajnowej. Wybitny filozof nauki, nazywany ojcem epistemologii, autor książek: Identité et réalité (1908), De l'explication dans les sciences (1921), La déduction relativiste (1925), Du cheminement de la pensée (1931), Réel et déterminisme dans la physique quantique (1933), Essais (1936). Zmarł w 1933 roku w Paryżu.
Aktorka teatru Gong 2 w latach 1965–1975. Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Kierownik kadr w Lubelskim Wydawnictwie Prasowym.
Edward Stachura przybył do Lublina na studia. Mieszkał tutaj 2 lata, waletując u kolegów w akademiku na ulicy Sławińskiego. I chociaż – jak sam twierdził – inaczej wyobrażał sobie te studia, to właśnie w Lublinie miał swoje pierwsze wieczory autorskie i w lubelskich pismach drukował wiersze. Tutaj znalazł przyjaciół i antagonistów, ale także tych, którzy jako pierwsi poznali się na jego talencie.
Mimo iż w 1960 roku opuścił KUL, jego kontakt z Lublinem i Lubelszczyzną nie został zerwany. Na łamach „Kameny” ciągle ukazywały się jego utwory, a i on sam odwiedzał tutaj znajomych i wędrował po Lubelszczyźnie.
Oto kalendarium życia i twórczości Edwarda Stachury z perspektywy lubelskiej.
„[...] Zadziwiła mnie delikatność i czułość niemal tych wierszy. I tęsknota, tak zresztą daleka od sentymentalizmu i łatwego wzruszenia [...]. Przyznam się: byłem bezsilny wobec tej poezji, nie potrafiłem sformułować, co tu jest nowego, choć to nowe było dla mnie oczywiste. Wyczuwałem jej melodię, ale nie potrafiłem określić, co się na to składa. Dziś dla mnie sprawa jest już jaśniejsza [...]. Należy Pan do ludzi, którzy czują się dobrze tylko w krainie poezji...”.Tak pisał Tadeusz Kłak na łamach „Kameny” o poezji Steda, głęboko doświadczonej podczas jego wieczoru autorskiego w lutym 1960 roku w klubie „Nora” na Krakowskim Przedmieściu w Lublinie.
Ur. 9 kwietnia 1961 w Chełmie Lubelskim. Pseudonim D. A. W. 1980 – 81 studiował na Politechnice Lubelskiej, 1983 – 90 filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. 1980-82 członek Niezależnego Zrzeszenia Studentów. Od 1982 w Konfederacji Polski Niepodległej, od 1984 członek Rady Politycznej, od 1989 Prezydium Rady politycznej KPN. Od 1991 poseł KPN (następnie Porozumienia Prawicy/KPN), 1997 – 2001 w Klubie Parlamentarnym Akcji Wyborczej Solidarność; 1991 – 93 wicemarszałek Sejmu. 1990 – 91 radny i wiceprzewodniczący Rady Miejskiej Lublina, 1998 – 2002 radny Sejmiku Samorządowego Województwa Lubelskiego.