Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Elżbieta Orzechowska (ur. 1947)

Aktorka teatru Gong 2 w latach 1965–1975. Absolwentka pedagogiki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Kierownik kadr w Lubelskim Wydawnictwie Prasowym.

 

Elżbieta Orzechowska - fotografia świadka historii
Elżbieta Orzechowska - fotografia świadka historii (Autor: Nawratowicz, Marek (1977- ))

Spis treści

[RozwińZwiń]

Dzieciństwo i edukacjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Elżbieta Orzechowska urodziła się 26 stycznia 1947 roku w Lublinie. Wychowywała się przy ulicy 3 Maja w Lublinie.
Elżbieta Orzechowska: „To był taki bardzo piękny dom, ulica też była wtedy piękna, bo była wybrukowana kocimi łbami, wzdłuż ulicy rosły stare lipy. Koło naszego domu były kasztany. Było podwórko, był skład węgla babci”1.
Uczęszczała do Szkoły Podstawowej nr 24 w Lublinie. Edukację kontynuowała w Liceum im. Unii Lubelskiej w Lublinie. Była zaangażowana w harcerstwo. Będąc uczennicą, brała udział w szkolnych akademiach i konkursach recytatorskich organizowanych przez Wojewódzki Dom Kultury.
Elżbieta Orzechowska: „Tak między innymi poznałam naszego kolegę – później w «Gongu» spotkaliśmy się – Andrzeja Mickisa. Ale zdrowy rozum nakazywał obrać jakiś taki zawód, który dałby chleb”2.
Rozpoczęła studia na kierunku pedagogika na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Tematem jej pracy magisterskiej była historia oświaty – wychowanie i szkolnictwo okresu dwudziestolecia międzywojennego.

Aktorka teatru Gong 2Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Będąc studentką pierwszego roku pedagogiki, Elżbieta Orzechowska została aktorką teatru Gong 2. Równocześnie z zawiadomieniem o przyjęciu na studia, otrzymała propozycję działalności w zespołach studenckich.
Elżbieta Orzechowska: „Chyba ZSP te kartki wysyłało, co chcemy robić poza studiami, do jakich organizacji, czy jakie zajęcia poza studiami by nas interesowały. Był szereg propozycji: i Zespół Tańca Ludowego, i właśnie był teatr Gong 2. Ja oczywiście wybrałam sobie ten teatr Gong 2 i w październiku, jak już rozpoczęły się zajęcia, wtedy była świeżo chyba otwarta «Chatka Żaka», na tablicy ogłoszeń była informacja, że są przesłuchania do teatru. No i oczywiście stawiliśmy się wszyscy na to przesłuchanie, była wysoka komisja”3.
Elżbieta Orzechowska zadebiutowała w roku 1965 w spektaklu teatru Gong 2 Panna z mokrą głową, studenckiej szopce noworocznej w reżyserii Andrzeja Rozhina.  
Elżbieta Orzechowska: „Wydaje mi się, że ja weszłam w jakieś zastępstwo. Nie byłam od samego początku przy tworzeniu tego spektaklu”4.

Grała w kolejnych spektaklach teatru Gong 2. Za jedno z najciekawszych przedstawień uważa Pieśni i songi pana Brechta. Podobnie jak kolejne – Elżbieta Bam.
Elżbieta Orzechowska o spektaklu Pieśni i songi pana Brechta: „W tym spektaklu brała udział niesamowicie śpiewająca Hanka [Anna] Węgłowska, później Leszczyńska, ona śpiewała Jenny. A my, jak w większości spektakli Andrzeja, stanowiliśmy tło. Jak mnie czasami pytano, jaką rolę grałam, to mówiłam, że byłam w tłumie. I rzeczywiście tak było, stanowiliśmy tło. Bo aktorzy, zresztą świetni, to była Basia Michałowska, Andrzej Mickis, Kazio Bryk, no i Rozhin”5.
W przedstawieniu Elżbieta Bam Elżbieta Orzechowska grała jedną z matrioszek.
Elżbieta Orzechowska: „One były przezabawne, bo one miały pomalowane takie kółeczka na policzkach. [...] I miały chusty w kwiaty z kolorowej satyny. Kostiumy były szyte przez nas samych. Leon Barański tylko dyrygował i jego żona”6.

Brała udział w następnych przedstawieniach teatru, m.in.: Dialogus Pro Festo Nativitatis Jesu Christi Anno Domini 1647, Testament, Trismus, Wyznania mordercy czyli Siegfried Müller opowiada, Spojrzenia Tadeusza Różewicza – przygotowanie do wieczoru autorskiego, Beckett.
Elżbieta Orzechowska prezentowała z teatrem Gong 2 spektakle na festiwalach krajowych i zagranicznych, m.in. w listopadzie 1966 roku uczestniczyła w tournée artystycznym po Związku Radzieckim (Charków, Kazań, Moskwa). Zespół grał wtedy spektakl Pieśni i songi pana Brechta. W 1968 roku prezentowała z teatrem Gong 2 przedstawienie Elżbieta Bam we Włoszech. Spektakl brał udział w Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Uniwersyteckich w Parmie.

Kariera zawodowaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Po ukończeniu studiów Elżbieta Orzechowska przez sześć lat pracowała w Powiatowym Domu Kultury w Lublinie.
Elżbieta Orzechowska: „To była praca, która polegała na pracy w klubach: «Ruchu» i «[Klubie] Rolnika» na terenie powiatu lubelskiego”7.
Następnie została pracownikiem Ośrodka Dokumentacji Analiz Prasowych przy Lubelskim Wydawnictwie Prasowym. Pracowała tam dziewięć miesięcy. W 1974 roku objęła funkcję kierownika kadr w Lubelskim Wydawnictwie Prasowym i pracowała tam do 2007 roku.
Elżbieta Orzechowska: „Z tym, że te nazwy firmy się zmieniały, bo już potem nie było [to] Wydawnictwo Prasowe, tylko w [19]98 chyba roku zaczęły te wszystkie zmiany zachodzić, gazety były posprzedawane, więc ja zostałam przy «Dzienniku Wschodnim». Gazetę kupiła «Orkla», koncern norweski i właściwie do momentu, kiedy przeszłam na emeryturę, pracowałam”.
Od 2007 roku, przez kolejne półtora roku, Elżbieta Orzechowska pracowała jako kadrowa w Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Lublinie. Obecnie jest na emeryturze.

 

Opracowała Agnieszka Góra
(na podstawie relacji mówionej Elżbiety Orzechowskiej
zarejestrowanej w ramach programu Historia Mówiona
realizowanego w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN”)
Redakcja: Monika Śliwińska

 

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

1 Rozmowa z Elżbietą Orzechowską zarejestrowana w ramach programu „Historia Mówiona” Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”, Lublin 7.03.2011.
2 Tamże.
3 Tamże.
4 Rozmowa z Elżbietą Orzechowską zarejestrowana w ramach programu „Historia Mówiona” Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”, Lublin 7.03.2011.
5 Tamże.
6 Tamże.
7 Rozmowa z Elżbietą Orzechowską zarejestrowana w ramach programu „Historia Mówiona” Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”, Lublin 7.03.2011.

Zdjęcia

Słowa kluczowe