Chcemy w tej gazecie wskrzesić i pokazać „ducha wolności”, jaki panował w Lublinie przez ostatnich 100 lat. To dzięki niemu wielu młodych ludzi tu mieszkających „miało parę” i „ciśnienie” do angażowania się w ważne sprawy, ale też realizowania swoich marzeń i zmieniania świata.

 

Chcemy w tej gazecie wskrzesić i pokazać „ducha wolności”, jaki panował w Lublinie przez ostatnich 100 lat. To dzięki niemu wielu młodych ludzi tu mieszkających „miało parę” i „ciśnienie” do angażowania się w ważne sprawy, ale też realizowania swoich marzeń i zmieniania świata.

 

Teatr NN

Ulica Beliniaków

Dziennik Zarządu Miasta Lublina wydany 31 grudnia 1930 roku informował o nadaniu nowych nazw ulic. W zachodniej części miasta, w rejonie Alei Racławickiej, nazwy wybierano według klucza – bohaterowie walk o niepodległość. Teren przy kościele garnizonowym nazwano placem 11 Listopada. Swoje nazwy otrzymały między innymi: aleja Generała Sowińskiego, ul. ks. Brzóski, ul. Legionowa, aleja Poniatowskiego, ulica Godebskiego, ulica Bema i ulica Beliniaków. Nazwa tej ostatniej przywoływała wydarzenie, którego świadkiem był niejeden lublinianin.

Łukasz Kijek

30 lipca 1915 roku o godzinie 7 rano gubernator rosyjski Sterligow wraz z policją opuścił Lublin. Do miasta wkroczyli ułani pod dowództwem por. Juliana Ostoi-Zagórskiego, który zarekwirował klucze do pałacu gubernatorskiego.

Konie szły przez centrum Lublina, wśród gęstego szpaleru, w którym kwiaty i okrzyki powitalne mieszały się ze łzami tych, co nie śmieli może nawet marzyć, że kiedyś ułanów na oczy zobaczą. Po raz ostatni lublinianie polskich żołnierzy widzieli w 1831 roku.

Na ulicy Beliniaków znajdowała się mogiła straconych uczestników Powstania Styczniowego. Wśród powieszonych 16 czerwca 1863 roku był Leon Frankowski, pierwszy komisarz Rządu Narodowego na województwo lubelskie. Władze i społeczeństwo II Rzeczypospolitej żywiły swoisty kult uczestników Powstania Styczniowego. Józef Piłsudski pisał: „Dla nas, żołnierzy wolnej Polski, powstańcy 1863 roku są i pozostaną ostatnimi żołnierzami Polski walczącej o swą swobodę, pozostaną wzorem wielu cnót żołnierskich, które naśladować będziemy”. Dnia 12 maja 1936 roku, w pierwszą rocznicę śmierci marszałka Józefa Piłsudskiego o godzinie 20.45 miało miejsce następujące wydarzenie: 2 Dywizjon Żandarmerii w Lublinie spod krzyża przy ul. Beliniaków – miejsca stracenia i grzebania powstańców 1863 roku pobrał ziemię. 13 czerwca w dniu Święta Żandarmerii ziemia ta miała zostać wsypana w Krakowie do wspólnej urny żandarmerii i przekazana muzeum do przechowania.

LUBLIN 1918-2018

Inspiruje nas wolność

ISSN 2544-7807

W piętnastym numerze:

Ulice Niepodległości. Historia odbita w nazwach

Na opowieść o polskiej wolności znaleźliśmy jeszcze jeden sposób: przez nazwy ulic, które o niepodległości mają przypominać albo pokazują, jak nazwy zmieniały się w zależności od sytuacji politycznej.

Der jontew fun Pojlens frajhajt. Święto polskiej wolności

W publicystyce gazety „Lubliner Tugblat” (Dziennik Lubelski), dotyczącej stosunku do polskiej państwowości, odwoływano się najczęściej do idei otwartej, demokratycznej i wielonarodowościowej Rzeczypospolitej, w której wszyscy mieszkańcy, w tym także Żydzi, cieszyć się będą jak najdalej posuniętą swobodą praw obywatelskich.

Otwarta Brama [16] Polskość – to projekt stale otwarty

Do pokolenia urodzonych w wolnej Polsce należał Karol Wojtyła.

Krakowskie Przedmieście [13] Moda na ludowość

Młode państwo potrzebowało oprawy formalnej i to takiej, która podsycałaby dumę narodową i była wcieleniem polskości, na którą czekano przez 123 lata.

Czym jest PA.RA?

Chcemy w tej gazecie wskrzesić i pokazać „ducha wolności”, jaki panował w Lublinie przez ostatnich 100 lat. To dzięki niemu wielu młodych ludzi tu mieszkających „miało parę” i „ciśnienie” do angażowania się w ważne sprawy, ale też realizowania swoich marzeń i zmieniania świata. Dlatego częścią tej opowieści będzie również pokazanie tych, którzy dzięki odzyskanej w 1989 roku wolności mogli rozwinąć skrzydła i dokonać wspaniałych rzeczy. Dla nich i dla Was stało się to czymś naturalnym i oczywistym. Ale pamiętajmy, duch wolności jest wyjątkowo kruchy, delikatny, niewidoczny i bardzo łatwo go utracić.

Słowa kluczowe