Po wojnie - Zofia Patyra-Szemro - fragment relacji świadka historii z 14 grudnia 2007

Wszystkie przeżyli. „Jak my przeżyjem, to wy będziecie w złocie chodzić” - tak mówili. Ja na to: „ Już nie obiecuj Jankiel, nie obiecuj. Tylko abyście przeżyli. Co będzie, to będzie.” Ale tak mówił nam: „Jak my przeżyjem, to wy w złocie będziecie.” Od nas pojechali do Chełma. W Chełmie sobie kupili dom, a potem z Chełma pojechali do Izraela. Tak. Izrael ich zabrał. Napisali listy, podziękowali, a potem... Słabe byli, bo tyle po tych dziurach, po tych norach przesiedzieli.

Przeziębione byli też. Ale jakoś żyli i pojechali do Izraela. A w Izraelu mieli dobrze, dobrze im się żyło. Nojech miał dużo krów w Izraelu, handlował, mleko sprzedawał. Pisali, że im się dobrze powodzi.

I tyle było. Ten karabin maszynowy był najgorszy.

Siostra młodsza też to przechodziła co ja i mama, i bracia. Była w Izraelu.

Ja dostałam medal, tak. W 1988 roku, w 1987 został przyznany.