Fragmenty Relacji ze słowem kluczowym "1987"

Myśmy jako przewodnicy mieli zarezerwowane miejsce tam na spotkanie. Trzeba było, jak wiadomo wcześniej dużo przyjść, żeby jeszcze jako tako dobre miejsce znaleźć. Ale niestety, ja mam troszeczkę tą krzywą nogę, sztywną w stawie biodrowym i krótszą, tak że nie bardzo mogłem wytrzymać i po kilku godzinach oczekiwania zrezygnowałem, że nie dam rady już jednak tam czekać. To jeszcze trzeba było parę godzin poczekać, idę do domu, najwyżej w telewizji obejrzę. Doszedłem do KUL-u i tu chciałem przejść przez Aleje...

Czytaj więcej

W urzędzie wojewódzkim był wydział wyznań i ten pan dyrektor z wydziału wyznań zauważył, że jak biskup Pylak przychodził do nas, to ja mu salutowałem, bo miałem mundur z orłem, właściwie bez korony. I jego eminencja biskup Pylak zauważył to i później on mnie uprzedzał, szedł Pylak i pierwszy odkłaniał się, jednym słowem przyjaźnie go zawsze witałem i to zauważył ten kierownik- Sawiński się nazywał. On później, jak tylko Pylak miał przyjść, ten pan dyrektor wydziału wyznań uprzedzał mnie- niech...

Czytaj więcej

Byłem akurat z najmłodszym synem. Żona ze starszym synem siedziała w którymś tam sektorze, myśmy zostali i bardzo miło wspominam. Oglądałem najpierw w telewizji jego wizytę na Majdanku, później na KUL-u, a potem poszliśmy na Czuby, ponieważ to już blisko jest, to przeszliśmy się tam z synem. Tłumy niesamowite, bardzo ładnie. Potem, kiedy wracaliśmy, zaczęło grzmieć, przyszła burza i kiedy weszliśmy do domu, to jeszcze w telewizji zobaczyłem Papieża, który żegnał się, bo mówi: „Zmokniemy, idźcie do domu”. Do Tarnowa...

Czytaj więcej

To są zupełnie wyjątkowe wspomnienia. Tym bardziej, że ta wizyta się najściślej wiąże z historią czarnego krzyżyka. To był zaplanowany dar dla Ojca Świętego. Ten krzyżyk, jak wykazały badania, miał swoją niezwykłą historię sięgającą średniowiecza. Był prawie na pewno relikwią po świętym Kazimierzu Królewiczu. I wtedy kiedy oglądaliśmy w telewizji uroczystość inauguracji pontyfikatu, to było też niezwykłe przeżycie. Wtedy matka mojej żony powiedziała: „Dzieci ten czarny krzyżyk jest dla papieża”. Czarny krzyżyk spoczywał w szufladzie komody naszej tu w Lublinie....

Czytaj więcej

Mam bardzo mile wspomnienia. Wszyscy się szykowaliśmy do tej uroczystości, od samego rana szliśmy by zająć miejsce i być blisko Papieża. Czekaliśmy z utęsknieniem i byliśmy bardzo zadowoleni. Tłumy ludzi, było bardzo trudno się przecisnąć. Odczułam, że coś się u nas zmieni na lepiej, że wie w jakim ten kraj jest stanie. Na pewno Papież nam jakoś pomoże.I w to wierzyłam, że się to zmieni.

Czytaj więcej

Byłem odpowiedzialny z ramienia firmy za przygotowanie całej pielgrzymki Jana Pawła II pod kątem obsługi fotograficznej. Pielgrzymka Jana Pawła II do Lublina dla mnie zaczęła się już w styczniu [19]87 roku, kiedy był powołany komitet organizacyjny pielgrzymki w Polsce. Wtedy było pierwsze zebranie w Warszawie, gdzie zostały już przydzielone pewne rzeczy do wykonania. Na początku dostałem wykaz, ilu może być fotoreporterów, dla ilu fotoreporterów należy zabezpieczyć laboratorium i tak dalej. Miałem się zgłosić do pana redaktora Fity, on był wtedy...

Czytaj więcej

Wyszłam razem z dziećmi na drogę, starsi chłopcy pobiegli na Majdanek, w pobliże lądowiska. Później byliśmy razem z moją mamą na mszy na Błoniach. Słuchaliśmy tam już w tym czasie transmisji z KUL-u. No na pewno było to przeżycie dla nas wszystkich jak każda kolejna pielgrzymka papieska.

Czytaj więcej

Trudno dziś określić jak wielkie tłumy ludzi przychodziły na mszę w kierunku kościoła Jana Pawła. Takich rzeszy ludzi nie było w Lublinie, na ulicach na przykład, którzy by szli. Nie będę mówił o przesłaniu papieskim, bo to są rzeczy wiadome, już inne i zrozumiałe i one mają już inny wymiar. Ale z takiego oglądu to było to wydarzenie, które ludzi bardzo umocniło i razem zjednoczyło.

Czytaj więcej

Wizytę Jana Pawła II w 1987 roku pamiętam bardzo dobrze i powiem taka rzecz, że szedłem ulicą Kunickiego i przy ulicy Pawiej spojrzałem w prawo na wschód szła manifestacja z transparentami. To szli mieszkańcy Świdnika na spotkanie, na obecną ulicę Jana Pawła II. Później, ja chyba szedłem po jakieś zakupy, wróciłem do domu i całą rodziną, zona córka, zięć, dzieci i z wnuczka na wózku udaliśmy się pod kościół Świętej Rodziny i tam byliśmy w czasie, gdy był Papież. Pamiętam...

Czytaj więcej

Pamiętam przygotowania w Lublinie do wizyty Papieża. Przypominam sobie bardzo ten budynek na rogu Lipowej, co teraz sąd się tam mieści. On był z zewnątrz malowany, przecież zaraz to wszystko odpadało. No, ale na wizytę był przygotowany. Byliśmy z mężem, ze znajomymi przy Kościele Świętej Rodziny, uczestniczyliśmy we mszy, wysłuchaliśmy homilię Ojca Świętego. Ponieważ to blisko, bo my mieszkamy na osiedlu Piastowskim, więc razem z deszczem wróciliśmy do domu. Wtedy pamiętam jak mówiła mi znajoma, która mieszkała na osiedlu Prusa,...

Czytaj więcej

Papież był na KUL-u. Później przez Krakowskie i Racławickie przejeżdżał. A później na tych Błoniach Lubelskich, czyli tam, gdzie dzisiaj na Jana Pawła jest kościół i ten krzyż. To po prostu ja się tam wkręciłem. Bliżej już nie można było podejść, ponieważ tam tylko dziennikarze stali i filmowali, tam mieli aparaty fotograficzne. Oni mieli legitymacje, uprawnienia, wszystko. Ja tylko tyle, że byłem i w tym czasie pożyczyłem lornetkę od któregoś z dziennikarzy i oglądałem po prostu jak Papież wyświęcał 10-ciu...

Czytaj więcej

Papież był w Świętej Rodzinie. No to ja wtedy pracowałem, żona była przy Papieżu a ja musiałem do pracy iść. Nie mogłem być, brać udziału. Wtedy jak sam raz mi do pracy wypadło. Atmosfera była dobra wtedy. Było bardzo miło i przyjemnie wtedy jak przyjechał Papież. Tylko żona wyszła właśnie z córką, bo wtedy druga córka była malutka, miała niecały rok czasu. Bo 23 sierpnia się urodziła. Tak, że z tą małą była.

Czytaj więcej