Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Teatr NN

Szkoła przed wojną - Wiesława Majczak - fragment relacji świadka historii z 22 czerwca 2016

[Obok naszego domu] była cegielnia. Był dom mieszkalny, potem podwórko i ściana lessowa, a za tą ścianą była cegielnia. Do cegielni [prowadziła] ziemna ulica.

[Naprzeciwko cegielni] byli salezjanie, [u których] była szkoła, od strony kirkutu.

Chodziłam do tej szkoły od [19]38 roku, to była szkoła publiczna, [do której chodziły] dzieci katolickie i żydowskie. Ale [spośród dzieci żydowskich] pamiętam tylko chłopców, nie pamiętam żadnej dziewczynki z tej szkoły.

Razem chodziliśmy na ten nieszczęsny tran. Przed wojną dzieci w szkole dostawały łyżkę tranu i kawałek razowego chleba posypany solą do zagryzania, bo to było koszmarne. To był nieoczyszczany tran, taki śmierdzący, okropny.

[Po wybuchu wojny chłopcy żydowscy] przestali przychodzić [do szkoły]. Nigdy się nie mówiło o dzieciach żydowskich, nigdy się ich specjalnie nie wyodrębniało. [W czasie lekcji religii] oni wychodzili z klasy. [Żydzi] mieli cheder przy [synagodze] Maharszala.

Na Kalinowszczyźnie Żydzi prawie nie mieszkali, tu mieszkały tylko rodziny katolickie.

[Te dzieci żydowskie musiały] przychodzić z Ruskiej. W naszym domu nie mieszkali Żydzi.