Roboty przymusowe i transport więźniów - Teresa Barańska - fragment relacji świadka historii z 2 września 2013

Tutaj była stara cementownia, nie było tego wszystkiego. I do tej cementowni przyprowadzali pasiaków, [Niemcy ich] pędzili Łęczyńską od Majdanka. No, biedne to wszystko, wiadomo, jak oni wyglądali przecież, są dokumenty na to. I myśmy jako dzieci tutaj rzucali im jabłka, kartofle, oni tu podchodzili, ale Niemcy ganiali.

Szczególnie taka była jedna esesmanka, to pamiętam, na czarno ubrana, goniła, biła pałami tych pasiaków bardzo. Tutaj ich przyprowadzali do roboty. Później po drugiej stronie też przyprowadzali do roboty. To też tam ludzie podchodzili, przez siatkę rzucali kawałki chleba różne, a oni strzelali jak do kuropatw, do nas też strzelali zresztą.

No a taki drugi epizod, to był transport wieziony pociągiem, zatrzymał się ten pociąg tutaj i [ludzie] zaczęli wyskakiwać. Taka kobieta wyskoczyła, biegła, tu były kiedyś tory do młyna Krauzego, na tym przejeździe ją zastrzelili. I ona tutaj leżała, zostawili ją, potem gdzieś tam zabrali te zwłoki. Tak że ja mam niemiłe wspomnienia z tego okresu, bo to rzeczywiście blisko Majdanka było i widziało się to, co się działo tutaj.