Bystrzyca i lot kukuryźnikiem - Janusz Hajkowski - fragment relacji świadka historii z 24 listopada 2020

Bystrzyca była w ogóle czysta. Zaraz za młynem Krauzego była jedna przystań kajakowa, a za mostem na Świerczewskiego druga, to jest koło MPWiK-u. Były dwie przystanie kajakowe. U nas się wypożyczało kajaki. Jak wypożyczyłem swój kajak, tutaj przy młynie Krauzego, to się płynęło aż do Zemborzyc. Tam trzeba było już przenosić, bo tam był młyn i trzeba było wychodzić z Bystrzycy. Kajak przenieść i płynąć dalej, ale już dalej nie płynęliśmy, bo już człowiek był zmęczony. Kajakiem się pływało po Bystrzycy. Co roku była powódź. Bystrzyca się spotykała z Czechówką na łąkach Krauzego. Co roku nam działkę zalewało. Tym bardziej, że moi rodzice mieli działkę na Podzamczu. Tam, gdzie są w tej chwili ogródki działkowe. [Powodzie] tak jak Nil użyźniały działki. Jak Nil rozlewał, te muły, które tam nosił, użyźniały ziemię w Egipcie, tak Bystrzyca użyźniała całe łąki Krauzego. Choć to był torfiasty teren. Na łąkach Krauzego było lotnisko. Tutaj lądowały samoloty rosyjskie Kukuruźniki. Jako sześcio[letni] czy siedmioletni chłopak w [19]44 już leciałem samolotem. Oblecieliśmy Lublin, patrzyłem na Lublin z góry i wylądowaliśmy na łąkach Krauzego. Jak mi koledzy zazdrościli. To mówię, jak było nas czterech czy pięciu chłopaków i wyróżnił jednego mnie. Musiałem mu przypomnieć kogoś.

Musiałem mu kogoś swoją osobą przypomnieć. Może miał dziecko w podobnym wieku i podobnie wyglądał jego syn jak ja?