Dawnym ubiorem głowy była „połówka” z perkalowego materiału złożonego we dwoje do szerokości 8 cm. Tak złożonym materiałem opasywano głowę i wiązano z tyłu, a końce1 opuszczano na plecy.
Artykuły ze słowem kluczowym "Temat: Życie codzienne"
W Lubartowskiem można było znaleźć trzy odmiany sukman; jedna — to sukmana granatowa z kołnierzem wykładanym szarym suknem i mankietami obszytymi niebieską tasiemką. Druga odmiana posiadała u szyi klapy z granatowego sukna i takie same mankiety rękawów. Biegnące łukowato na plecach szwy akcentowano granatowym suknem, zdobionym zielonym sznurkiem. Trzecia odmiana sukmany, zwana „fijorówką” albo „bystrzycką”, szyta z ciemnobrązowego samodziału, bywała noszona także w okolicach Lublina. Zdobiono ją czerwonym i niebieskim sznurkiem wężykowato biegnącym wokół kołnierza, następnie po obu stronach przodu, a poniżej pasa kończącym się w liniach spiralnych.
Obcisłe w pasie aksamitne kaftaniki sznurowane były na przodzie białą tasiemką., Dolny brzeg kaftanika i brzegi rękawów lamowano białym, wełnianym materiałem. Noszono też gorsety adamaszkowe, takie same jak w Biłgorajskiem. Aksamitne gorsety noszone przez dziewczęta zdobiono szychem i cekinami.
„Siwe” (niebieskie) kamizele, wysoko zapinane pod szyją zdobiono na przodzie dwoma rzędami niebieskich albo białych guzików. Sukmanę szarą i ciemnogranatową lamowano czerwonym sznurkiem. Opasywano się czerwonym,, wełnianym pasem szerokości 15 cm, długości 290 cm. Pasem tym mężczyzna opasywał się dwa razy, a za trzecim razem wiązał z przodu i końce zakładał po bokach.
We wschodniej części Bialskiego i Włodawskiego koszule kobiece miały bogato zdobione przyramki czyli „ustawki”. Przyramki, górne części rękawów i mankiety z falbankami zdobiono haftem tkanym na warsztacie — tzw. „pereborami” . Natomiast w Radzyńskiem i w zachodniej części Bialskiego koszul kobiecych nie ozdabiano.
We Włodawskiem, Bialskiem i Radzyńskiem początkowo szyto koszule z wykładanym kołnierzem, zapinane kolorową spinką. Z czasem nagich miejsce wchodzą koszule z kołnierzem stojącym, zapinanym na dwa lub trzy kolorowe guziki. Koszule noszono na wypust i opasywano „pojasem”.