Profesor nauk prawnych, specjalista prawa konstytucyjnego. Rektor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w latach 1972-1981.
Artykuły
Julia Hartwig urodziła się w Lublinie w 1921 roku. Rodzinne miasto na stałe opuściła po zakończeniu II wojny światowej – w 1946 roku. Jednak mieszkając w Warszawie, wielokrotnie powracała do miasta rodzinnego. Okazją były spotkania autorskie, promocje książek, festiwale poetyckie. W ostatnim czasie poetka najczęściej przyjeżdżała do Lublina na zaproszenie Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”. Wizyty Julii Hartwig w Lublinie miały miejsce w 1996, 2001, 2004, 2006, 2009, 2011, 2012 i 2014 roku.
Bibliotekarka, regionalistka, autorka monografii poświęconych lubelskim architektom.
Zofia Grzesiak Pierwotnie Nechume Szwarcblat (ur. 1 września 1914 w Kryczylsku – zm. 1 sierpnia 2004 w Lublinie) – pisarka polsko-żydowska, autorka powieści i opowiadań opisujących życie w przedwojennych sztetlach oraz okres Zagłady. Powstała w języku polskim twórczość Zofii Grzesiak charakteryzuje się silnym związkiem z językiem jidysz, dzięki czemu ujawnia ona swoiste cechy dwujęzyczności. Nechume Szwarcblat ocalała z Zagłady dzięki pomocy Tadeusza Grzesiaka, który po wojnie został jej mężem.
Jan Magierski urodził się w 1936 roku w Lublinie. Nauczyciel akademicki, fotograf, znawca historii fotografii lubelskiej, drukarz konspiracyjny NZSS „Solidarność”. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików oraz Lubelskiego Towarzystwa Fotograficznego. Laureat ogólnopolskiej Nagrody Honorowej im. Fryderyka Kremsera za najwybitniejsze osiągnięcia w dziedzinie fotografii krajoznawczej.
Profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Wojewódzki Komitet Żydowski w Lublinie był lokalnym oddziałem Centralnego Komitetu Żydów w Polsce (CKŻP) i powstał po przeniesieniu CKŻP do Warszawy. WKŻ działał od 6 marca do sierpnia 1945 r. a następnie do grudnia 1949 r. jako organ połączony z Komitetem Żydowskim w Lublinie (Komitetem Miejskim).
Siedziba WKŻ w Lublinie mieściła się początkowo w dawnym lokalu CKŻP przy ul. Lubartowskiej 19/29, potem biuro działało przy ul. Krakowskie Przedmieście 60 i Krakowskie Przedmieście 13.
Filozof. Rektor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w latach 1987–1990.
Pierwsza wzmianka o wsi Dubna pojawiła się w 1472 roku. W 1588 roku Dubienka otrzymała prawa miejskie. Okres świetności miasta przypada na przełom XVI i XVII wieku oraz na koniec wieku XVIII, kiedy Dubienka była stolicą województwa bełskiego. Jako punkt leżący przy przeprawie przez Bug, Dubienka była miejscem atrakcyjnym z punktu widzenia strategii obrony, przez co doznała wielu zniszczeń w czasie działań wojennych. Jako miasto przestała funkcjonować już na początku okresu okupacji.
Absolwent szkoły chemicznej. Wieloletni pracownik przedsiębiorstwa Polfa. W II połowie lat 50. muzyk zespołu Rytm. Obecnie (2020) aktor Teatru Seniora w Lublinie.
Historyk i filozof, eseista, tłumacz literatury naukowej i pięknej z języka angielskiego. Jego zainteresowania obejmowały: teorię i historię sztuki, historię religii, antropologię kultury.
Wybrane publikacje książkowe, artykuły i przekłady Wiesława Juszczaka.
Poeta, wydawca, tłumacz. Jeden z najwybitniejszych twórców współczesnej poezji polskiej. Obok Adama Zagajewskiego, Ewy Lipskiej, Juliana Kornhausera, Stanisława Barańczaka, wymieniany wśród czołowych poetów pokolenia 1968 (zwanego Nową Falą). Twórca związany z działalnością opozycyjną, objęty zakazem druku w okresie PRL. Laureat wielu prestiżowych nagród.
Twórca i dyrektor Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie, aktor teatru Grupa Chwilowa i reżyser Teatru NN, autor aranżacji wnętrz Bramy Grodzkiej i działań w przestrzeniach miasta, animator kultury, działacz opozycji w okresie PRL, autor książek. Laureat wielu nagród i wyróżnień.
Absolwent Wydziału Fizyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1980). Założyciel, a następnie dyrektor Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”. Reżyser przedstawień Teatru NN, a także Misteriów Pamięci m.in.: „Jedna Ziemia – Dwie Świątynie” (2000), „Dzień Pięciu Modlitw” (2000), mających miejsce w przestrzeniach Lublina. Twórca wystaw w przestrzeni Bramy Grodzkiej oraz wystawy „Elementarz” (2003) mieszczącej się w jednym z baraków byłego obozu koncentracyjnego na Majdanku. Autor trzytomowej monografii książkowej Czechowicz. W poszukiwaniu ukrytego miasta (2006-2008) oraz publikacji: Kręgi Pamięci
(2008), Artystyczne i animatorskie działania w przestrzeni miasta związane z Pamięcią
(2010), Przewodnik po historii słowa drukowanego w Lublinie
(2014), Teatr Pamięci Teatru NN. Lublin 1997-2017
(2017). Laureat licznych nagród i wyróżnień: Nagroda Wielka Honorowa Fundacji Kultury (2001), Nagroda im. Łukasza Hirszowicza (2004), Nagroda im. ks. Stanisława Musiała (2011), Nagroda im. Jerzego Giedroycia (2011), Europejska Nagroda Obywatelska (2013), Nagroda im. Ireny Sendlerowej (2014), Nagroda POLIN (2015), Nagroda HAC Award for Concord (2019).
(1510, Brześć Litewski – 07.11.1573, Lublin)
(hebr. שלמה לוריא), zwany Maharszalem, skrót od Morenu ha-Raw Rabi Szlomo Luria, czyli „Nasz Nauczyciel Salomon Luria”, a niekiedy zwany także Rabim Salomonem z Litwy. Lubelski rabin, rektor lubelskiej jesziwy, komentator Halachy i Talmudu.
Poeta, prozaik, eseista, nauczyciel akademicki, jeden z twórców pokolenia Nowej Fali.
Na początku XIX wieku majątek Łysołaje należał do Ludwika Kickiego, generała powstania listopadowego i dziedzica dóbr ziemskich. Od 1957 roku w pałacu mieści się placówka zdrowotna.
Filozof. Profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.