Koń jaki jest, każdy widzi.
(Benedykt Chmielowski, Nowe Ateny)
Artykuły
Ze wspomnień Nimroda Ariava zebranych w ramach programu Historia Mówiona.
Nimrod Szalom Ariav (Szulem Cygielman, Henryk Górski, Jerzy Eugeniusz Godlewski) urodził się 24 września 1926 w Lublinie.
Dziennikarka radiowa, pisarka, autorka słuchowisk radiowych, książek dla dzieci, sztuk teatralnych, esejów, tekstów piosenek, wykładowczyni, moderatorka wydarzeń kulturalnych.
Pierwsza powojenna wystawa odbyła się w Lublinie w sierpniu 1944. Po wyzwoleniu wznowiła swoją działalność lubelska szkoła plastyczna, która wykształciła wielu znanych w kraju i za granicą artystów. Lublin to także miasto, w którym w 1957 roku powstała Grupa Zamek, a rzeźby i malowidła do dziś widoczne w osiedlach LSM to efekt Lubelskich Spotkań Plastycznych z drugiej połowy lat 70.
Głównym celem Towarzystwa, które zostało powołane w 1964 roku, jest upowszechnianie sztuk plastycznych i budzenie w społeczeństwie zainteresowania sztuką. Jego członkowie, to sympatycy i twórcy sztuki, którzy w większości zajmują się sztuką nieprofesjonalnie. Osoby w różnym wieku i różnych profesji łączy jedno – umiłowanie sztuki.
Rozpowszechnianie i popularyzacja filmów stanowiły istotny element działań państwa w okresie PRL-u. Prócz stałego z góry ustalonego odpowiedniego repertuaru kin, a więc filmów produkcji polskiej, radzieckiej i krajów demokracji ludowej oraz ,,filmów o wybitnych walorach artystycznych i społecznych, prezentujących postępową twórczość krajów kapitalistycznych” organizowano w Lublinie cykliczne imprezy filmowe takie jak: Ogólnopolski Festiwal Filmów Rolniczych, Konkurs Filmów Turystycznych czy Dni Filmu Radzieckiego. W 1969 roku na przykład zorganizowano imprezę filmową pod hasłem ,,Kinematografia polska w XXV-leciu PRL”, w ramach której pokazywano filmy o następującej tematyce: W walce o wyzwolenie społeczne i narodowe, Nigdy więcej Wojny, Człowiek i jego miejsce w społeczeństwie, Na wielkich budowach socjalizmu PRL czy Rozwój nauki, oświaty i kultury w Polsce Ludowej. W takich warunkach pojawiały się kolejne oddolne inicjatywy, które miały na celu pokazanie czegoś innego, świeżego, niezideologizowanego.
Najstarszy zespół filharmoniczny działający w Polsce po II wojnie światowej – istnieje od grudnia 1944 roku. Obecnie (2018) siedziba Filharmonii mieści się w budynku Centrum Spotkania Kultur.
Klub przy Krakowskim Przedmieściu 20 w Lublinie. Empik prowadził czytelnię prasy, klubokawiarnię i księgarnię. Organizowano tam wystawy plastyczne, a także inne wydarzenia artystyczne.
Dom Kultury Kolejarza powstał w 1951 roku. DKK znajduje się przy ul. Kunickiego 35. Zajmuje się działalnością kulturalno-oświatową w ramach takich dziedzin jak tetr, muzyka, plastyka, taniec oraz edukacja kulturalna.
Wojewódzka instytucja kultury, która powstała w 1956 roku. Jej wieloletnią siedzibą był Zamek Lubelski. Obecnie (2018) mieści się przy ulicy Dolnej Panny Marii 3. Pierwszym dyrektorem Wojewódzkiego Domu Kultury była Irena Szczepowska-Szychowa.
Po wojnie swoją działalność kontynuowały znane przed wojną chóry „Lutnia" i „Echo". Chóry funkcjonowały także przy uniwersytetach i szkołach.
Akademickie Centrum Kultury powstałe w 1965 roku przy Uniwersyteckie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Organizator imprez kulturalnych, koncertów, spotkań z artystami, przeglądów filmowych i teatralnych.
Maria Gorczyńska, ceniona przedwojenna polska aktorka teatralna i filmowa. Dyrektor artystyczna „Teatru Klasycznego” w Warszawie.
Księgarnie w Polsce Ludowej cieszyły się dużą popularnością i należały do jednych z najchętniej uczęszczanych sklepów w PRL. W Lublinie w okresie PRL-u istniało kilka księgarni, które na stałe wpisały się w krajobraz kulturalny miasta. Funkcjonowały przez kilkadziesiąt lat.
Plac, którego obecna nazwa stała się popularna dopiero w latach 20. XIX wieku, jest ważnym miejscem nie tylko w historii Lublina, ale też całego kraju.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ul. Spokojnej 10.
Ignacy Kędzierski – architekt, urbanista. W latach 30. XX wieku wykonał plan regulacyjny miasta Lublina. Zaprojektował gmach Bobolanum (1922–1923), gmach Izby Skarbowej przy ul. Spokojnej 4 (1923–1925), Szkołę Powszechną na Czwartku (1924), oraz odbudowę ratusza (1947–1953).
W latach 60. na muzycznej scenie Lublina pojawiły się nowe zespoły grające zyskującą wówczas na popularności muzykę big-beatową, między innymi Minstrele, Bezimienni, Ikersi czy zespół Tramp.