Dzielnica Lublina znajdująca się w północno-zachodniej części miasta. Pierwotnie wieś należąca między innymi do rodzin Lubomelskich, Tarłów, Leszczyńskich, następnie miasteczko, w 1916 roku włączone w administracyjny obszar miasta Lublina. Na Wieniawę od wschodu prowadziły ulice: Czechowska, Stanisława Leszczyńskiego, od południa – aleja Długosza, od północy zaś ulica Snopkowska.
Artykuły ze słowem kluczowym "dzielnice Lublina"
Uliczka zlokalizowana na Starym Mieście w Lublinie, łącząca ulicę Grodzką i plac Po Farze z placem Rybnym.
Nazwą Stare Miasto określa się obecnie teren średniowiecznego Lublina w obrębie murów obronnych, czyli tzw. miasto w murach. Jest to obszar wyznaczony dziś ulicami: Lubartowską, Kowalską, Podwalem i Królewską.
Nazwa „Kalinowszczyzna” występuje w źródłach od 1 połowy XVIII wieku, jest nazwą dzierżawczą i wywodzi się od nazwiska Kalinowskich, podobnie jak Sierakowszczyzna od właścicieli Sierakowskich. Znajdowały się tu jurydyki świeckie i duchowne wyłączone spod władzy miejskiej.
Ziemia, na której obecnie znajduje się dzielnica Czechów, często zmieniała swoich właścicieli. Od XIV wieku była w posiadaniu Stogniewa, rodziny Cebulków herbu Cielepała oraz Konińskich herbu Rawa, Jana Bychawskiego, Rafała Ożarowskiego, rodziny Gorajskich, Bielskich oraz Tarłów. Część obecnej dzielnicy została włączona w granice miasta Lublina w 1916 roku. Reszta terenu wsi Czechów decyzją MRN została przyłączona do miasta w 1959 roku.
Wrotków po raz pierwszy pojawia się w źródłach pisanych w XIV wieku. Jego nazwa wiąże się prawdopodobnie z funkcjami obronnymi średniowiecznego grodu. Wrotków został przyłączony do Lublina w 1961 roku. Dzisiaj jego granice terytorialne wyznaczają: na północy tory PKP, na północnym wschodzie dzielnica Dziesiąta, na południowym wschodzie Abramowice, na południu Zalew Zemborzycki, a od strony zachodu – ulica Żeglarska i rzeka Bystrzyca.
Osiedla Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej są potocznie zwane LSM albo Słonecznym Wzgórzem. Pierwsze budynki spółdzielni zostały oddane do użytku w 1959 roku. Były to bloki na osiedlu im. Adama Mickiewicza. Dziś LSM obejmuje obszar 242 ha. Składa się z siedmiu osiedli zaprojektowanych przez pięciu architektów, z których najbardziej kontrowersyjne to osiedle im. J. Słowackiego zaprojektowane przez Oskara Hansena. Osiedla Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej charakteryzuje niemal wzorcowe zespolenie architektury z ukształtowaniem terenu i zielenią. Przestrzeń osiedli jest urozmaicona rzeźbami powstałymi pod koniec lat 70. XX wieku jako pokłosie Lubelskich Spotkań Plastycznych.
Mapa dźwiękowa z audycjami o Lublinie jest elementem projektu “Opowieści o dzielnicach Lublina”.
Mapa zawiera 10 audycji radiowych dotyczących współczesnego życia w poszczególnych dzielnicach w Lublinie.
Mapa z audycjami uzupełnia mapę dźwiękową Lublina zawierającą najbardziej charakterystyczne dźwięki z przestrzeni miasta.
Już od XIX wieku podejmowano próby uporządkowania doliny Czechówki. Budowana w latach 1954–1974 trasa szybkiego ruchu zniszczyła krajobraz i ekosystem rzeki.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ul. Dolnej Panny Marii 51 (nie istnieje).
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ul. Dolnej Panny Marii 21.
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ul. Bernardyńskiej 26.
Potrzeba wymiany towarów, która legła u podstaw powołania ośrodka targowego na Czwartku, dowodzi, że we wczesnym okresie rządów piastowskich musiały istnieć wokół Lublina liczne osady, których mieszkańcy korzystali z owego targu. Do nich z dużym prawdopodobieństwem możemy zaliczyć wieś dającą początek dzisiejszej dzielnicy Dziesiąta.
Po przeciwległej stronie Lublina, przy drodze wiodącej do Szczebrzeszyna, w XIV wieku znacznie rozwinęły się szlacheckie Abramowice.
Czwartek jest jednym z najdawniejszych przedmieść miasta Lublina. Jest zlokalizowane na wzgórzu położonym na północny zachód od Starego Miasta, przy trakcie prowadzącym na Ruś.
Obszar obejmujący obecnie tereny przy ulicy Mełgiewskiej, Zadębie III oraz teren wsi Hajdów. Granicę północno-zachodnią dzielnicy stanowi rzeka Bystrzyca, a od południa tory linii kolejowej do Chełma.