Zakon Braci Mniejszych (łac. Ordo Fratrum Minorum de Observantia vulgo Bernardinorum – OFM) to jedna z trzech gałęzi zakonu – obok kapucynów i franciszkanów konwentualnych – założonego przez św. Franciszka z Asyżu w 1209 roku. Do Polski przybyli w 1453 roku, najpierw do Krakowa, następnie do Poznania i Lwowa. W Lublinie budowa kościoła i klasztoru rozpoczęła się w 1459 roku dzięki staraniom trzech mieszczan. Popularnie nazywani są bernardynami.