Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Historia rodziny Zająców - Witoldów k. Wojsławic

MiejsceBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Witoldów k. Wojsławic

CzasBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1942 - 1944

Bohaterowie historiiBezpośredni odnośnik do tego akapitu

MedalBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1998

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Luba Hochlerer miała dziewięć lat, gdy latem 1941 r. rodzice uzgodnili, że zostanie u sąsiada we wsi Wojsławice (chełmskie), gdzie mieszkali. Wkrótce jej rodzice zostali zamordowani przez miejscowych nacjonalistów. Gdy wzmogły się polowania na Żydów na tym terenie, Luba, zdając sobie sprawę z tego, że jej gospodarze obawiają się ją ukrywać, uciekła z wioski i błąkała się po okolicy. Wiosną 1942 r. Józef Zając natknął się na Lubę. Gdy zdesperowana i głodna wyznała Zającowi, że jest żydowską sierotą, ten zabrał ją do domu, do żony Bronisławy, która ją serdecznie przyjęła. Od tej chwili, aż do wyzwolenia w lipcu 1944 r., Zającowie opiekowali się Lubą, dbali o jej potrzeby wysyłając pod przybranym nazwiskiem do wiejskiej szkoły. Po wojnie przedstawiciele Związku Żydów w Chełmie umieścili Lubę w żydowskiej rodzinie, następnie Luba wyemigrowała do Izraela. Po emigracji Luba przez wiele lat utrzymywała bliskie więzi ze swoimi wybawcami.

W 1998 r. Instytut Yad Vashem nadał Bronisławie i Józefowi Zającom tytuły "Sprawiedliwych wśród Narodów Świata".

ZdjęciaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Publikacje dodatkoweBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  • Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata ratujących Żydów podczas Holocaustu. Polska, wyd. polskie, Kraków 2009, s. 855.
  • M. Baum, Pod dachem Sprawiedliwego, „Obyczaje. Magazyn Międzynarodowy” nr 16 (2004).
  • Światła w ciemności. Sprawiedliwi wśród Narodów Świata. Relacje, Lublin 2008, s.106 - 112.