Jakub Balin (zm. 1623)
Jakub Balin (zm. 1623) – murator, architekt renesansu lubelskiego. Najważniejszą realizacją architektoniczną Jakuba Balina jest przebudowa fary pw. śś. Jana Chrzciciela i Bartłomieja Apostoła w Kazimierzu Dolnym. W Lublinie był autorem przebudowy kościoła oo. bernardynów pw. Nawrócenia św. Pawła, kościoła pw. Matki Boskiej Szkaplerznej należącego do zakonu karmelitów bosych (dzisiejszy ratusz) oraz dworu Rafała Leszczyńskiego przy kościele karmelitów bosych.
Spis treści
[Zwiń]Życiorys
Jakub Balin urodził się w północnych Włoszech, w okolicach jeziora Como. Jego edukacja i wczesna działalność architektoniczna są nieznane. Od ok. 1590 roku przebywał w Polsce. Pierwsze wzmianki o jego działalności w Lublinie pochodzą z 1605 roku, z uchwały cechowej, w której został wymieniony jako cechmistrz lubelski. Lublin był wówczas bardzo ważnym ośrodkiem architektury doby kontrreformacji, przyciągającym muratorów. Balin mieszkał w kamienicy przy Krakowskim Przedmieściu w Lublinie, miał także własny dworek i cegielnię – położenie obiektów jest wciąż nieokreślone. Był zamożny, ofiarował wiele datków na rzecz kościołów lubelskich. Dwukrotnie żonaty. Zmarł podczas epidemii dżumy 6 grudnia 1623 roku.
Charakterystyka twórczości
Jakub Balin odegrał istotną rolę w kształtowaniu się renesansu lubelskiego. Styl ten charakteryzuje się dekoracją sklepień kolebkowych w postaci stiukowych kompozycji geometrycznych. Balin projektował budowle smukłe, z węższym prezbiterium i rzędem kaplic fundatorów po bokach nawy głównej.
Kalendarium
1603 – Jakub Balin jest wymieniony w ustawie lubelskiego cechu jako cechmistrz;
1603–1608 – przebudowa kościoła bernardynów w Lublinie;
1608–1610 – budowa kościoła jezuitów w Warszawie (prawdopodobnie);
1610–1613 – przebudowa fary w Kazimierzu Dolnym;
1613–1619 – projekt i budowa kościoła pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Lublinie;
1619–1623 – budowa dworu wojewody bielskiego Rafała Leszczyńskiego w Lublinie;
1623 – Jakub Balin umiera podczas epidemii dżumy.
Najważniejsze projekty i realizacje
Pierwszy prawdopodobny projekt Jakuba Balina to budowa kościoła jezuitów w Warszawie w latach 1608–1610 (obecnie ul. Świętojańska 10). Najważniejszą realizacją architektoniczną Balina poza Lublinem jest jednak przebudowa fary pw. śś. Jana Chrzciciela i Bartłomieja Apostoła w Kazimierzu Dolnym w latach 1610–1613. Kościół jest jednonawowy ze sklepieniem sieciowym wypełnionym stiukową dekoracją.
Projekty i realizacje w Lublinie
Pierwsza realizacja lubelska Jakuba Balina to przebudowa kościoła bernardynów (ul. Bernardyńska 5) w latach 1603–1608, przy współpracy z Rudolfem Negronim. Kościół odznacza się stiukową dekoracją, tzw. lubelską, a jego architektura wyraźnie wzorowana była na kolegiacie zamojskiej. W latach 1613–1619 Balin zajmował się budową kościoła pw. Matki Boskiej Szkaplerznej dla karmelitów bosych (dziś ratusz przy placu Łokietka), wraz z Jakubem Tremanzelem. Była to budowla na planie prostokąta z węższym prezbiterium oraz z fasadą z trójkątnym szczytem. Wnętrze zostało ozdobione charakterystyczną dla Balina sztukaterią. Kościół uległ jednak znacznym zniszczeniom podczas pożaru, a w XIX wieku przekształcono go na ratusz. Jakub Balin zaprojektował w Lublinie także dwór obronny wojewody bielskiego Rafała Leszczyńskiego (ulica Świętoduska), budowany w latach 1619–1623. Architekt nie dokończył budowy, a w późniejszych latach dwór przebudowano na klasztor karmelitów bosych. Architekt prawdopodobnie zaprojektował również basztę w Lublinie (brak dokładniejszych informacji).
Literatura
- Gawarecki H., Gawdzik C., Lublin i okolice: przewodnik, Warszawa 1980.
- Husarski R., Kościoły Kazimierza Dolnego, „Biuletyn Historii Sztuki i Kultury”, t. II, Warszawa 1933–1934.
- Kowalczyk I., Lublin. Przewodnik turystyczny, Lublin 2001, nr 2.
- Łoza S., Architekci i budowniczowie w Polsce, Warszawa 1954.
- Majewski K., Wzorek J., Z badań nad rozwojem architektury w Lublinie w I połowie XVII w., „Rocznik Lubelski” 1970, t. XIII.
- Miłobędzki A., Architektura polska XVII wieku, t. I, Warszawa 1980.
- Słownik biograficzny miasta Lublina, pod red. T. Radzika, J. Ziółka, A.A. Witusika, t. III, Lublin 2009.
- Tatarkiewicz W., Typ lubelski i typ kaliski w architekturze kościelnej XVII w., „Prace Komisji Historii Sztuki” 1937, t. VII.
- Wojciechowski T., Notaty Wojciechowskiego, SKHS, t. VI, Kraków 1897–1899.
- Wojciechowski T., Notaty Wojciechowskiego, t. IX, Kraków 1913–1914.
- Zalewski L., Z epoki renesansu i baroku na Lubelszczyźnie, katedra i jezuici, cz. 2, Lublin 1949.