Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Teatr NN

Przystanek kolejowy nad Zalewem Zemborzyckim – Leszek Daniewski – fragment relacji świadka historii z 27 sierpnia 2014

Zemborzycki, przystanek kolejowy nad Zalewem Zemborzyckim, projekt Lublin. W kręgu żywiołów - woda Przystanek kolejowy nad Zalewem Zemborzyckim Na otwarcie Zalewu Zemborzyckiego został oddany do użytku nowy przystanek PKP, który znajdował się na wysokości kempingu przy ośrodku Marina, pomiędzy ulicą Lipską a Zagajnikową. Mnóstwo ludzi jeździło nad zalew pociągiem, bo jeszcze nie było komunikacji miejskiej. Połączenie obsługiwała kolejka elektryczna. Do Zemborzyc wykonano trakcję elektryczną i jednostka ta jeździła na trasie Świdnik – Lublin Zalew – Lublin Zemborzyce, choć Zemborzyce stały się dzielnicą Lublina w 1975 roku, rok po otwarciu zalewu.

Przez lata rozwijała się motoryzacja i zaczęły kursować autobusy komunikacji miejskiej, ale ze względu na zmniejszającą się atrakcyjność zalewu i czystość wody dużo ludzi wyjeżdżało nad jeziora Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego. W wyniku tego zjawiska zamknięto przystanek PKP Lublin - Zalew. Zdemontowano też perony i od tego czasu pociągi już się tam nie zatrzymują. W międzyczasie uruchomiono komunikację miejską do Zemborzyc, linie: „42”, „25”, „8”.