Przedwojenne piosenki żydowskie - Regina Winograd - fragment relacji świadka historii z 26 listopada 2006

Mamusia śpiewała nam kołysankę, [w której] matka śpiewa dziecku swojemu: „Śpij, spij dzieciątko – tak jak się śpiewa – masz takie piękne niebieskie oczka, śpij, nie masz powodu do płaczu”. Mama usypia dziecko.

Ja znam piosenkę jedną: „Ja nie mam szczęścia w moim życiu, w żadnej sytuacji, szczęście moje oszukało mnie, straciłam całą przyszłość, wszystko straciłam, proszę cię, gdzie ty jesteś, moje szczęście?”.

Moja mamusia ładnie śpiewała, ja kiedyś ładnie śpiewałam, kiedyś, jak mi dobrze było, byłam młoda. A dzisiaj, przy osiemdziesiątce… głos w ogóle, jak się go nie ćwiczy, to on traci swoje [walory]. Pamiętam, że mój mąż zawsze prosił: – Reginka, śpiewaj, zaśpiewaj coś. Ale teraz już nie, ja już dwadzieścia lat [jestem] sama.

Dwadzieścia lat to nie dzień. To była moja pierwsza i ostatnia miłość. Ale jak się śpiewa po polsku – „Nadzieją zawsze trzeba żyć, w największej chwili i rozterce.

Nadzieją zawsze trzeba żyć, chociażby w poniewierce”. Tak czy nie?