Cud lubelski - Czesław Bujanowski - fragment relacji świadka historii z 28 czerwca 2005

W tym czasie chodziłem do szkoły kiedy ta fama powstała, że jest ten Cud. Ze szkoły grupą wyszliśmy i przyszliśmy do Katedry i w tej kolejce szliśmy by zobaczyć ten cud. Gdy doszedłem do tego obrazu to było masę ludzi był tłok, porządku pilnowali i zakonnicy i cywile. Jak podszedłem to widziałem ten obraz i łzę w oku jakby ta kropelka się zatrzymała w rogu oka. Ta twarz to była ostra, może wcześniej się tak tego obrazu nie oglądało, ja byłem tam nie raz, jak chodziłem to nas uczył ksiądz Włodarczyk. On właśnie w Katedrze był. Jeszcze nas religii uczył.

Tośmy z nim razem na msze chodzili. Ten obraz widzieliśmy. Tośmy porównali tą jasność, nie tyle taka, że ostro bije, tyle że ten obraz był jakby trójwymiarowy jak ja to widziałem. Różni ludzie to różnie widzieli. Pamiętam, że ten obraz było widać jak na zdjęciach trójwymiarowych. Prawie się te uwypuklenia odczuwało i ta charakterystyczna .