udostępnienie online najcenniejszych zasobów, Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN", Stowarzyszenie Miłośników Wojsławic, ocalanie pamięci, Wojsławice 9. Teatr NN i Stowarzyszenie Miłośników Wojsławic, czyli ocalanie od zapomnienia Z działalnością jaką podjął i prowadzi Teatr NN, zapoznałem się, i to nasze współdziałanie, współpraca ma chyba z 10 lat, jeśli się nie mylę. A przed trzydziestoma laty byłem współorganizatorem Stowarzyszenia Miłośników Wojsławic, początkowo to miało być Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Wojsławickiej, ale zakwestionowano, że w historii, w nomenklaturze I Rzeczpospolitej i w epoce...
Fragmenty Relacji ze słowem kluczowym "Wojsławice"
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, aresztowanie przez Niemców, pseudonim Jan Bielecki 8. Po raz drugi zostałem aresztowany w 1943 roku Po raz drugi zostałem aresztowany przez Niemców w 1943 roku w czasie pełnienia obowiązków służbowych. Mianowicie jechałem koleją wąskotorową relacji Uchanie –Werbkowice w celu dotarcia do miejscowości Ruszczyzna pod Komorowem Zamojskim, by stwierdzić czy miejsce, w którym moja jednostka w 1939 roku zakopywała broń, ocalało. W tej drodze towarzyszył mi mój brat cioteczny. Zostałem rozpoznany przez funkcjonariusza policji ukraińskiej i aresztowany....
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, aresztowanie harcerzy, Mikołaj Tałanda, II wojna światowa, Wasyluk 6. Zostaliśmy aresztowani w pierwszych dniach stycznia 1940 r. Aresztowani zostaliśmy w pierwszych dniach stycznia 1940 roku, jako grupa harcerska w Wojsławicach. Aresztowano nas pięciu, razem z nauczycielem, opiekunem drużyny harcerskiej przed wojną na czele - druhem Mikołajem Tałandą, którego zabrano, a on nie miał nic wspólnego z tą konspiracją. My, jako młodzi, odtwarzając konspiracyjną drużynę harcerską w warunkach okupacyjnych, w ogóle druha Tałandę nie łączyliśmy z tym,...
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, pomnik cara Aleksandra II w Wojsławicach, pomnik Tadeusza Kościuszki w Wojsławicach, wielokulturowość Wojsławic 4. Pomnik cara Aleksandra II i Tadeusza Kościuszki w Wojsławicach W Wojsławicach świadomie podjęto taką, powiedziałbym, patriotyczną działalność, z chwilą odejścia Moskali wyrzuconych za Bug przez armię austro-węgierską i Niemców. Dowodem tego jest to, że w 1917 roku, po obaleniu pomnika Aleksandra II –cara, który brał na siebie zasługi uwłaszczenia chłopów, który w zasadzie, to musiał akceptować akt rządu narodowego z powstania styczniowego....
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, święto 11 listopada w Wojsławicac, Święto 3 Maja 5. Święto 11 listopada w Wojsławicach Święto 11 listopada dość późno zostało przyjęte jako święto narodowe. Natomiast bardzo uroczyście i w całej gali na jaką było stać miejscowe władze i ludność, było obchodzone zawsze Święto 3 Maja. I takim punktem centralnym tych obchodów, to był właśnie ten pomnik Tadeusza Kościuszki. Tam stawiano trybunę i przed miejscowymi władzami defilowały organizacje paramilitarne, młodzież szkolna, harcerze, ludność cywilna. Natomiast 11 Listopada,...
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, Polska Organizacja Wojskowa, wojska austro-węgierskie, Wojsławice, I wojna światowa, majątek ziemski hrabiego Poletyły, wywózka drewna z okolic Wojsławic, majątek ziemski Wojsławice, akcja POW 2. Polska Organizacja Wojskowa i wojska austro-węgierskie w Wojsławicach Tradycje niepodległościowe w obu rodzinach były znaczące. Gdy wybuchła I wojna światowa, a Polska Organizacja Wojskowa - POW, rozesłała emisariuszy po kongresówce by tworzyć tajne komórki POW, to między innymi po śladach tych „przemytników”- tak można nazwać moich pradziadów, trafiono do wsi Huta, Rozięcin...
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, rozbrojenie żandarmerii austriackiej w Wojsławicach, Polska Organizacja Wojskowa, wojska austro-węgierskie, Wojsławice, historia wujka, historia ojca 3. Ojciec uczestniczył w rozbrojeniu żandarmerii austriackiej w Wojsławicach Mój ojciec uczestniczył osobiście w rozbrojeniu żandarmerii austriackiej w Wojsławicach. Był posterunek, gdzie było trzynastu żandarmów - szeregowcy, podoficerowie i jeden oficer. Rozbrojono posterunek ustawiając za płotem, dobrze widocznym z okien posterunku i ganku, makietę CKM-u i trzech bojców leżących przy niby to taśmie. Na ganek posterunku żandarmerii weszło trzech peowiaków mając...
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, Rozięcin, rodzina, historia rodziny, Pismo Święte 1. Jestem synem ziemi Wojsławickiej Jestem synem ziemi wojsławickiej, a konkretnie mieszkańcem wsi Rozięcin. Stamtąd wywodzi się nasz ród, rodzina Stopów. Matka, z domu Sitarz, mieszkała we wsi Huta, ale obie rodziny były z sobą zaprzyjaźnione. Zarówno ojciec mojego ojca, czyli mój dziadek, jak też dziadek po stronie kądzieli, czyli ojciec mamy, i pradziadek, trudnili się przemytem bibuły, tajnych pism z Galicji oraz dewocjonaliów - szkaplerzy, różańców, książeczek do nabożeństwa,...
udostępnienie online najcenniejszych zasobów, Wojsławice, występ w Wojsławicach, koncepcje teatralne, praca z aktorami 12. Występ w Wojsławicach Później przeszłam na dysponowanie całym tłumem. Była to wielka technika, Francuz nam pokazał jak się to robi, potem dyspozycja była przestrzenią. Na jednej scenie robiliśmy kilka stanowisk z bardzo różnymi reakcjami. Daliśmy na przykład „Pierwszy dzień wolności w Berlinie” już jako „Renum” Pojechaliśmy na takie święto, chyba do Wojsławic, i na tej scenie robiliśmy trzy kolumny. Kazałam im najpierw obejrzeć na Pradze ten...
współczesność ; ciesielstwo ; praca cieśli ; praca tracza ; narzędzia pracy tracza Tracze Cieśle nie cięli drewna – zajmowali się właściwie tylko ciesielką, stawianiem domów, konstrukcjami. Cięciem zajmowali się tracze. U nas było ich dwóch – to nawet ja pamiętam, jak jeszcze byłem młodym chłopakiem. Przywozili drzewo i dzień tylko to cięli. Dochodzili w tym do takiej wprawy, że nie trzeba było odmierzać drewna, tylko na oko cięli, jak trzeba. Chcesz dziesięć – masz dziesięć. Chcesz dwanaście – masz...
dwudziestolecie międzywojenne ; ciesielstwo ; stolarstwo ; praca cieśli ; praca stolarza ; rodzina ; rodzina Staińskich ; Staińscy (rodzina) ; Staiński, Władysław ; Staiński, Piotr ; majątek ziemski Wojsławice ; praca kołodzieja ; toczenie drzewa; projekt Ziemiaństwo na Lubelszczyźnie. Wirtualna podróż w czasie Miłość do drewna Dziadek mojej żony był stolarzem, stelmachem i kołodziejem. Mieszkał tu, gdzie my mieszkamy. Przed wojną była tu stolarnia, w której uczyło się po pięciu, sześciu czeladników. Zostało jeszcze trochę narzędzi po dziadku ze...
współczesność ; ciesielstwo ; praca cieśli ; las ; drzewo ; budowa domu ; technologia obróki drzewa ; właściwości drzewa ; suszenie drzewa; Wojsławice; ulica Grabowiecka Drewno Na ulicy, przy której mieszkałem [ulica Grabowiecka w Wojsławicach] był taki facet, który miał wielki las. Żeby mu tam inni go nie ścinali, to sam jeździł i ścinał, od razu ciął i składał. Jeśli ktoś chciał kupić drewno, udawał się do niego. Można powiedzieć, że to był jakby prywatny tartak, czy raczej składnica....
dwudziestolecie międzywojenne ; ciesielstwo ; stolarstwo ; praca cieśli ; praca stolarza ; rodzina ; rodzina Staińskich ; Staińscy (rodzina) ; Siedliszcze ; Wojsławice ; majątek ziemski Wojsławice ; ulica Grabowiecka ; praca murarza- tynkarza ; budowa domu ; dzieciństwo ; Staiński, Piotr ; Staiński, Władysław; projekt Ziemiaństwo na Lubelszczyźnie. Wirtualna podróż w czasie Rodzinne tradycje rzemieślnicze Mój dziadek, Władysław Staiński, pochodził z Siedliszcza koło Chełma, z kolei w Wojsławicach był pałac Polityłów. Hrabia Polityło zrzeszał wszystkich rzemieślników do pracy...
kuzyni Elka Erlich – kuzynka z Wojsławic i losy jej rodziny Ja widziałam, że Wojsławice są bardzo popularne tutaj u was. Po żydowsku myśmy to nazywali Wajslawyc. Ja miałam tam, to znaczy mój ojciec miał tam kuzynkę. To była rodzina uboga. Ona zajmowała się właściwie sprzedażą po domach. I przyjeżdżała bardzo często. Ona się nazywała Elka i nazwisko było Erlich, to była rodzina Erlich. I ona przyjeżdżała do Hrubieszowa i czasem mój tatuś jej dawał trochę ze sklepu jakieś tkaniny,...
[Moja mama nazywała się z domu] Warman. To była znana rodzina. Oni robili najlepsze partie, co mogły być. Mój wuj jeden był dziedzicem, trzy folwarki miał. Pobrał się z córką dziedzica w Galicji. Tam za Franz Josepha to tam Żydzi byli też dziedzicami. Tak, [ja bywałem] w Wojsławicach. Jako dziecko [tam jeździłem]. O tej miejscowości [opowiedzieć]? To było małe miasteczko. W centrum miasta był budowlany dom, tam mieszkał mój dziadek i babka, z córką, ona już była mężatką. I myśmy...
Wojsławice, wnętrze domu Fawki, przedmioty z domu Fawki Co pozostało po Fawce? Pamiętam, że sprzętów było mało, jak to za czasów powojennych i w dawnych czasach. Pamiętam tylko ojca ładną szafę, która zresztą do tej pory stoi, ale to już jest ojca szafa. Z pożydowskich mebli prawdopodobnie zostało jedno stare łóżko, które potem zostało wykorzystane jako deski gdzieś w komórce i no nie wiem co, może ten stół, ale nie jestem pewna, i ława. Była [jeszcze] posrebrzana łyżka, widelec, pamiętam...
Wojsławice, wygląd wnętrza domu Fawki, strych, kuczki Strych i kuczki w domu Fawki Wchodziłam na strych, bo był okres, że plantację mięty miał ojciec nasz i myśmy tam właśnie taką zebraną mięte przechowywali nawet. Ale to było miejsce też trzymania w sieczce, w takiej słomie, trzymania cebuli, na całą zimę. Tam właśnie mama, pamiętam, składała, jak trzeba było przynieść cebuli, to ona też tam leżała na strychu. Na strychu zresztą jesienią i zimą bieliznę się wieszało. Tam były sznury i...
Żydzi, relacje polsko-żydowskie, Niemcy, holokaust „Z sobą mogli żyć Polacy i Żydy akuratnie” Ani jeden Polak [stąd] nie zabił Żyda! Ja wiem o tym, bo była partyzantka – nie zaczepiali. A jeden czy dwóch wtedy zginęło Polaków, młodych, eleganckich. Pojechał jeden, nazywał się Górny Władek. I tu o mieszkał niedaleko. W tym rzędzie, za tą kamienicą był żydowski dom. I mówi Niemiec coś do niego. A on: „A nasze bierot”. I zabrali, i zabili. Niemcy! Nikt nie bił! Z sobą...
Żydzi, holokaust, relacje polsko-żydowskie „My na śniadanie, a Polacy będą szli na obiad” Byli prawosławni, Ukraińce. I byli Polaki. Ale wszystko było wielka bida. Był drogi bakun, to wielka kara była, jak parę krzaki zdybali. I była bida, że chleb pachniał czarny. Gmina cała to Żydów, cały rynek, jeszcze stoi ich bóżnica, tam gdzie jest [urząd], to wszystko żydowskie. Ja tylko pamiętam, jak oni się modlili, to zakładali do drzwi jakieś coś. Zaczepiali i modlili się, jak my się modlimy...
[W Wojsławicach] było chyba tylko cztery rodziny chrześcijańskie, a cały rynek był żydowski. Sami Żydzi byli, tylko cztery rodzin było chrześcijańskich - Sitarz, Turowski, Jałuchowski i Czyż. Mieli sklepy takie wędliniarsko–mięsne, a resztę było wszystko żydowskie, bo [Żydzi] przeważnie trudnili się handlem, sklepy mieli. Sklep przy sklepie był. Jak Żyd miał dziesięciu klientów, to już krzyczał, że bardzo dobrze. Przeważnie to były sklepy spożywcze, niektóre tekstylne i tak dalej. Również jeszcze rzemiosłem się zajmowali - byli stolarze, szewcy, krawcy. Później...