Lublin po wyzwoleniu w 1944 - Tadeusz Wacław Budynkiewicz - fragment relacji świadka historii z 6 czerwca 2005

Nie mogę przypomnieć sobie, czy to było za okupacji, czy zaraz po wyzwoleniu 1-wsze miesiące.

No stałem w kolejkach. Ja z matką na ulicy Wolskiej, matka zajmowała kolejkę o godzinie 3-ciej nad ranem, 4-tej i brała nas dwóch chłopaków, dzieciaków w kolejce, żeby chleb kupić prosto z piekarni. Ale za okupacji nie można było rano tak wychodzić. A potem zrobili kartki, żeby każdy swoją porcję dostał. Bo tak, to niektórzy stawali z rodzinami, wykupywali chleb, oczywiście zielony był chleb, bochenek chleba, a niektórzy z rodzinami i potem handlowali. No tylko już trudno mi powiedzieć, mi się zdaje, że to zaraz po wyzwoleniu. To było przecież ciężko. Wiem, że matka nas brała i w kolejkę stawała, żeby więcej chleba dostać.