Autorzy publikujący w "Spotkaniach" - Janusz Krupski - fragment relacji świadka historii z 26 listopada 2007
niezależny ruch wydawniczy, opozycja w PRL, życie polityczne Autorzy publikujący w „Spotkaniach” Byli autorzy, którzy pisali teksty na zamówienie „Spotkań” i tacy, którzy przynosili teksty, podkreślając, że tylko w „Spotkaniach” chcą je opublikować. Na przykład prof.
Andrzej Burda, skądinąd deklarujący się jako agnostyk czy ateista, były prokurator generalny w PRL, który w jakimś momencie się zbuntował, napisał kilka tekstów, które opublikował tylko w „Spotkaniach”. Byli też inni ludzie nieidentyfikujący się z Kościołem, którzy publikowali. Był szereg księży publikujących tylko w „Spotkaniach”, i tacy księża, którzy publikowali też i w innych pismach drugiego obiegu.
Mogę z satysfakcją podkreślić, że w naszym piśmie szereg osób publikował po raz pierwszy w drugim obiegu. Był to na przykład ks. biskup Ignacy Tokarczuk, który w „Spotkaniach” opublikował pierwszy tekst pt. „Perspektywy rozwoju Kościoła w Polsce”. Jako pierwsi opublikowaliśmy teksty kardynała [Karola] Wojtyły, które pochodziły z jego homilii wygłaszanych w czasie jubileuszu św. biskupa Stanisława, które mówiły o oporze moralnym przeciwko tyranii władzy. Publikował ks. prof.
[Tadeusz] Styczeń, bliski współpracownik ojca świętego, o. Ludwik Wiśniewski, o.
[Jacek] Salij.
Byli też pisarze zagraniczni, na przykład rosyjscy, był taki tekst „Katyń – moja wina” [Władimira] Maksimowa, pisali Czesi, pisali Niemcy. Ciekawym zespołem tekstów były rozmowy z przedstawicielami młodzieżówek partii centroprawicowych Zachodu – niemieckich chadeków, norweskich liberałów, francuskich gaullistów i brytyjskich konserwatystów. Teksty były pokłosiem naszego spotkania na Ryniasie, które odbyło się po świętach a przed Nowym Rokiem w 1979 roku. Oprócz wymienionych wyżej byli tam przedstawiciele „Spotkań” i sekcji kultury warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, tej młodzieżówki KIK-owskiej. Rozmawialiśmy o przyszłości Europy, integracji europejskiej, zniesieniu muru berlińskiego, niepodległości państw i narodów tego obszaru Europy, która była zdominowana przez Związek Radziecki. Kiedy o tym rozmawialiśmy, komunizm był w ekspansji. Właśnie wtedy wojska sowieckie lądowały w Afganistanie, a my mówiliśmy o zjednoczonej Europie.