HGIS Lublin to serwis zawierający informacje o historii miasta i regionu, który umożliwia wyszukiwanie informacji na temat osób, wydarzeń, miejsc i źródeł. Informacje te prezentowane są na interaktywnych mapach, wykorzystujących historyczne źródła kartograficzne.

Serwis dedykujemy naszemu zmarłemu koledze Tadeuszowi Przystojeckiemu.

HGIS Lublin to serwis zawierający informacje o historii miasta i regionu, który umożliwia wyszukiwanie informacji na temat osób, wydarzeń, miejsc i źródeł. Informacje te prezentowane są na interaktywnych mapach, wykorzystujących historyczne źródła kartograficzne.

Serwis dedykujemy naszemu zmarłemu koledze Tadeuszowi Przystojeckiemu.

Teatr NN
×Strona tego Wydarzenia wymaga sprawdzenia, niektóre informacje mogą być nieprawidłowe lub może ich brakować.

Zapiski z księgi sądowej Wąwolnicy w roku 1497

221. 1497-02-10 Rajcy oznajmiają, że Mikołaj Młynarz pożyczył ze skrzyneczki miejskiej 3 grzywny dzieci zmarłego Andrzeja Pączka do najbliższego święta św. Jana Chrzciciela i dał poręczycieli: Jana Zegadło i Jana Wosia przedmieszczan z Charzu oraz Marcina Dąbka ławnika, którym zaręczył owym dziedzictwem zwanym Pączkowskie.
222. 1497-02-10 Bracia Stanisław i Mikołaj Biernatowicze z Charzu otrzymali wyposażenie domu ich stryjecznej siostrzenicy Katarzyny, córki zmarłego Andrzeja Pączkowicza i pasierbicy zmarłego My(...), tj. woły, krowy, konie, byczki, cielęta, maciory, stogi, zboże ozime zasiane na polu, a także pierzyny, poduszki i nakrycia głowy - wszystko wartości 6,5 grzywny, które to pieniądze mają wpłacić w ciągu (...) lat panom raj­com do skrzyneczki miejskiej, a jeśliby to dziecko zmarło, wtedy oni otrzymają wszystko prawem bliższości. Bracia ci uczynili zadość (...), ponieważ zapłacili siostrom stryjecznym, córkom zmarłego Stanisława Charzowskiego, po 6,5 wiardunku zgodnie z postanowieniem arbitrów.
223. 1497-09-15 Przedmieszczanin Maciej (...), będąc chory, sporządza testament w obecności wikarego wąwolnickiego Pawła, burmistrza Wojciecha Masłko, rajcy Mikołaja Piątka, ławnika Wojciecha Wojtasia i innnych: rolę, którą ma w zastawie od (...) za 1 kopę (przeznacza... ?); na potrzeby kościoła wąwolnickiego i prepozyta daje 11 (...) oraz 3 grzywny bez 1 wiardunku, które winien jest mu Mikołaj Lizoń; klasztorowi św. Bernardyna w Lublinie daje 10 grzywien; wierzytelności: u N(...) za 8 korców pszenicy po 7 groszy, u Macieja Szurzy za 8 (...), u Bartłomieja Pącha(...) za (...) korców pszenicy po 7 groszy, u Jana Michałka wiardunek, u podwójtowej Ziarnowej (za ...) korców pszenicy po 6,5 grosza, u Mikołaja Wściela 8 (...), u Jana Mocnego 8 (...), u Jana Korpusa 5 groszy, u Stanisława Słowika 5 groszy (...) żyta nadaje mistrzowi z (uczniami szkoły wąwolnickiej?); te wszystkie należności za pszenicę daje (...); wszy­stkie inne dobra ruchome i nieruchome i sprzęty domowe daje swej żonie Katarzy­nie i ich córce także noszącej imię Katarzyna.
224. przed 1497-09-21 Ławnik Maciej Szurza syn podwójciego Mikołaja Ziarno wobec zbliżającej się śmierci sporządza testament: dom z siedliskiem przy rynku w Wąwolnicy, położo­ny pomiędzy granicami Andrzeja Karcza i Leonarda Pasjana, daje dzieciom swym Zofii i Janowi, a w razie ich śmierci innym krewnym, którzy przed przejęciem tych dóbr mają przekazać 4 grzywny na potrzeby kościoła; z pozostałych dóbr jego ojciec ma spłacić rajcom dług zaciągnięty z pieniędzy dzieci zmarłego Macieja Wszołka oraz Kunratowi za 8 korców pszenicy; (zobowiązaniom wobec) pana Macieja nie­gdyś wikarego w Wąwolnicy czyni zadość, dając panu Andrzejowi mnichowi (nieokreśloną donację); klasztorowi bernardynów w Lublinie daje (10?) groszy za nabo­żeństwo w 30. dzień po śmierci oraz (...) mąki żytniej; NN w Wąwolnicy daje ze swych dóbr (...) grzywny; kościołowi (wąwolnickiemu?) daruje pelisę lisią i (...) żyta; (wypełnienie swej woli?) powierza dzieciom swym Zofii i Janowi, a gdyby zmarły, egzekutorom testamentu, tj. ojcu swemu Mikołajowi Ziarno podwójciemu i Mikoła­jowi Piątkowi. Działo się to w obecności rajców, ławników i innych.
225. zapewne 1497-09-03 Rajcy oznajmiają, że przedmieszczanin Mikołaj Kopeć nękany chorobą, lecz w pełni świadomości, stanąwszy przed nimi osobiście sporządził testament: oświadczył, że winien jest rajcom pół grzywny, Janowi Wosiowi z Charzu (...), Janowi Zegadle z Charzu 6 (...), Andrzejowi Zegadłowiczowi szewcowi z B(artłomiejowic?...), Ja­nowi Płaskiemu z przedmieścia 6 groszy, Leonardowi Pasjanowi z Bartlomiejowic (...), Bernatowi Sulęcicowi za dług przeznaczył (sumę, za którą ma w zastawie) łąkę od Pawia (...), Janowi Zegadle z Charzu 2,5 (...); pół grzywny dał dla bractwa (...); na uregulowanie tych wszystkich należności przeznaczył 2 konie do sprzedania; 6 grzywien i 6 groszy, które ma na zastawie u Jana Ka(...); krowę, czyli jałówkę przeznaczył na sprzedaż na nabożeństwo w 30. dzień po śmierci; 2 owce dał na czuwa­nie (pogrzebowe?); Janowi słudze, który służy u Jana Zegadły dał 2 woły; pozostale (dobra, m.in.) 1 wołu, cielę, 2 konie, 10 owiec, 8 (...) i (...) kop (przeznaczył dla NN); 13 kóp pszenicy, (...) kóp owsa, małą świnię, świnię karmną, 12 świń pospolitych dał Jakubowi Kazysz (Skaziszowi?). Egzekutorami testamentu ustanowił swego szwagra Stanisława Lupę i Jakuba zwanego Skazisz. Działo się to w niedzielę przed świętem Narodzenia NPM, w domu burmistrza Wojciecha Masłko w obecności raj­ców, ławników i innych.
227. zapewne 1497-05-07 Rajcy oznajmiają, że szlachcic Jakub Imram dziedzic z Drzewc zastawił przedmieszczaninowi Leonardowi z Bartłomiejowic za 3,5 grzywny swoją łąkę w Rąblowie, położoną między miedzą szlachcica Stanisława Rąblowskiego - do miejsca, które kosi pan Mysłowski - z jednej strony a miedzą szlachcica Jana Imrama z Drzewc z drugiej strony.
228. zapewne 1497-05-07 Rajcy oznajmiają, że Mikołaj z Ostrowa (wojewoda sandomierski) i starosta lubelski oraz tenutariusz (wąwolnicki) za zgodą rady i pospólstwa (zwolnił?) Mikołaja Szmajdowicza (od jakichś powinności?) na okres 3 lat.
229. 1497-05-07 Rajcy oznajmiają, że Stanisław Słowik zastawił przedmieszczaninowi Maciejowi Kunratowiczowi za pół kopy (groszy) pole, czyli rolę wykarczowaną między miedzami Jana Michałkowicza i wdowy zwanej Skowronkowa, zaczynając od dołu zwanego Siraków, tj. od zarośli aż do innych zarośli dochodzących do granicy Drzewc. Wykup tego zastawu może nastąpić jedynie po sprzątnięciu upraw Macieja Kunratowicza.
230. 1497-06-02 Rajcy oznajmiają, że szlachcic Stanisław dziedzic z Rąblowa za 2 grzywny zastawił Leonardowi z Wąwolnicy, przedmieszczaninowi z Bartłomiejowic, swoją niwę w Rąblowie na (...)ższych górach między dwiema miedzami Drozdkowskiej na dłu­gość, a na szerokość od miedzy bratanków, czyli Stanisława i Jana Rąblowskich aż do miedzy zwanej głęboką drogą.
231. około 1497-06-24 Rajcy oznajmiają, ze Mikołaj z Ostrowa wojewoda (sandomierski), starosta lubelski i tenutariusz wąwolnicki za zgodą rady i całego pospólstwa zwolnił mieszczanina wąwolnickiego (...) kowala na 3 lata od (jakichś powinności) z wyjątkiem (...) stacji, szosu, dani (...).
232. zapewne 1497-06-24/30 Rajcy oznajmiają, ze rajca Stanisław Motycki winien do św. Mikołaja zwrócić 1 grzywnę szlachciance Katarzynie Matronie matce Sekuliny, na co dał poręczycieli: Wojciecha Ciastko i Jana Złotka, którym zaręczył dwoma końmi, że dotrzyma zobowiązania.
233. 1497-06-30 Rajcy oznajmiają, że Wojciech Charzowski mieszczanin z Bełżyc przekazanie półłanka, który sprzedał Wojciechowi Grzędzie z Charzu za 4 grzywny, powierzył bratu Mikołajowi Piątkowi i ów dokonał tego przed sądem wielkim gajonym w piątek w oktawie św. Jana Chrzciciela 1497 r. Półłanek położony jest pomiędzy miedzą Jana Wosia z jednej a Wojciecha Łuszcz(ka) z drugiej strony i ciągnie się od rzeki zwanej Bochotnicą do granic wojciechowskich.
234. 1497-06-30 Stawił się przed rajców czcigodny pan Maciej Dulcz Kębelski prezbiter bractwa wąwolnickiego i oświadczył, że na sądzie wielkim zasiadającym w piątek w oktawie św. Jana Chrzciciela sprzedał Banłomiejowi Stanisławowiczowi za 4 grzywny półłanek na przedmieściu, położony pomiędzy miedzami Skowronkową z jednej a te­goż pana Macieja z drugiej strony i od rzeki Bochotnicy aż do granic Drzewc.
235. 1497-06-30 Rajcy oznajmiają, że Jan Korpus zastawił przedmieszczaninowi Mikołajowi Kopciowi za 1 kopę i 6 groszy 2 staje swego półłanka położonego na wygonie (...) a miedzą tegoż Mikołaja Kopcia z drugiej strony i od drogi wojciechowskiej aż do la­su, zastrzegając, że Kopeć do wykupu zastawu nie może mu zabronić używania drogi. Według późniejszej dopiski Jan Korpus wykupił zastaw za 1 kopę i 6 groszy.
236. 1497-09-03 Rajcy oznajmiają, że Maciej Rach dokonał podziału dóbr ze swoją matką Barbarą i siostrami: dał jej i siostrom Małgorzacie i Katarzynie 3 krowy czyli jałowice, 23 owce, 4 maciory, 40 kóp zboża, połowę owsa (przekreślono: połowę grochu) i 2 staje roli w półłanku; młodszej siostrze Helenie ma kupić suknię za 2 grzywny, albo dać taką sumę ze swego działu.
237. 1497-07-07 Rajcy oznajmiają, że Mikołaj z Ostrowa wojewoda sandomierski i lubelski oraz starosta lubelski i tenutariusz wąwolnicki oświadczył rajcom przybyłym do jego dworu w Kęble i polecił wpisać do księgi miejskiej, że zapisał dworzaninowi swemu Maciejowi Szurzy za służby za 60 grzywien dom z siedliskiem, mianowicie izbę z browarem i słodownią przy rynku między miedzą Andrzeja Karcza z jednej a miedzą Leonarda Pasjana z drugiej strony. Maciej Szurza zbudował tam własnym kosztem izbę mieszkalną i spichlerz. Według późniejszej dopiski zapis anulowano w obecności rajców wąwolnickich i Irzyka rajcy kazimierskiego.
238. 1497-12-06 Rajcy oznajmiają, że Mikołaj Charzowski otrzymał wyposażenie domu zmarłej Katarzyny macochy (lub pasierbicy?) zmarłego Biernata z Charzu: suknie, płaszcze podbijane..., poduszki i inne rzeczy białe za 3 grzywny i 1 wiardunek, które ma w ciągu 3 lat wpłacić do skrzyneczki miejskiej, co ręczy rajcom wszystkimi swymi dobrami.
239. 1497-12-06 Rajcy oznajmiają, że Mikołaj Sekuła kupił wszystkie dobra ruchome należące do dzieci zmarłego Pawła Sikory, tj. bydło i trzodę, stogi żyta, pszenicę, owies i wszystko co jest w stodole, także maciory, gęsi, koguty i kury oraz wszystkie sprzęty do­mowe za 2 kopy (groszy), które ma wpłacić do skrzyneczki miejskiej w ciągu 4 lat. Dał na to poręczycieli: Wojciecha Ciastko i Wacława Wiącka, którym zaręczył spłatę długu wszystkimi dobrami, jakie ma w mieście.

 

Pośrednio powiązane osoby

Miejsca

Źródła

Kategorie

Słowa kluczowe

Rodzaj wydarzenia