|
51. |
1536-04-27 |
Piotr Daluj oświadczył, że swojej małoletniej córce Katarzynie nadał łan pola, położony między polami Surówki i Marcina Nogiecza. |
|
52. |
między 1536-04-27 a 1536-05-12 |
Jan Nizinowicz z Klementowic z ojczymem Jakubem Niziną oświadczyli, że otrzymali zgodnie ze zobowiązaniem pełną spłatę siedmiu grzywien od (innego) Jakuba Niziny. |
|
53. |
między 1536-04-27 a 1536-05-12 |
Jan Nizina jest winien Janowi Lubomelskiemu pięć grzywien bez 12 groszy. Ma je spłacać (w ratach), po 40 groszy na każdą Wielkanoc. |
|
54. |
1536-05-12 |
Wdowa Katarzyna Dalujowa w imieniu swoich dzieci i Piotr Daluj w imieniu nieletniej córki swej Katarzyny dokonali podziału dóbr dziedzicznych, należnych im prawem bliższości. Dzieci Katarzyny otrzymały łan położony między łanami Jakuba Surówki i Marcina Nogiecza. Katarzyna córka Piotra otrzymała łan (położony) obok gaju plebańskiego i Plichty, z dodatkiem 12 grzywien złożonych przez wdowę Katarzynę w ratuszu, u panów rajców. |
|
55. |
1536-05-18 |
Wojciech Borzym, chcąc wykupić pole sprzedane przez mieszczanina z Opatowca Andrzeja Borzyma Marcinowi Gruczkowi, przy pomocy świadków chciał dowieść posiadania do tego obszaru prawa błiższości. Ławnicy konopniccy: Marcin Tomczyk i Piotr Miazek zostali kilka dni wcześniej wysłani przez wójta do Jakuba Jakela i Andrzeja Lisa, kmieci starych i wiarygodnych, aby ci potwierdzili prawa Wojciecha Borzyma. Ci oświadczyli, że było dwóch nieżyjących już braci kmieci konopnickich: Jan i Mikołaj. Od Jana wywodził się Stanisław, a od Mikołaja Jakub, bracia stryjeczni. Z kolei Stanisław był ojcem Marcina, ojca Wojciecha Borzyma. Natomiast synem Jakuba jest Andrzej, obecnie mieszczanin z Opatowca, sprzedawca wspomnianego na wstępie pola. Na mocy tego oświadczenia Wojciech domagał się zwrotu pola zajmowanego przez Gruczka. Sąd uznał to roszczenie, nakazując Gruczkowi wydanie przedmiotu sporu Wojciechowi w ciągu dwóch tygodni. |
|
56. |
między 1536-05-18 a 1536-07-06 |
Jakub Miś syn Jana Misia wyraził zgodę na sprzedaż łanu, położonego między łanami plebańskimi a (polami) Kresy, przez Katarzynę Misiową Janowi, synowi zmarłego Jakuba Surowego. |
|
57. |
1536-07-06 |
Rajcy lubelscy wybrali Mikołaja Zegadłę na wójta, zaś Marcina Gruczka, Piotra Miazka, Jakuba Surówkę, Marcina Rawszę, Jana Mazurczyka, Stanisława Bączka i Macieja Gomołę na ławników konopnickich. |
|
58. |
między 1536-07-06 a 1536-10-26 |
Marcin Gruczek odmówił Wojciechowi Borzymowi wydania dóbr odzyskanych prawem bliższości po zmarłym stryju Andrzeju Borzymie (por. 55). Domagał się przedtem zadośćuczynienia za postawione przez niego na tym obszarze budynki. Wówczas na polecenie wójta i ławników dokonano wyceny, szacując ich wartość na 18 grzywien. Na takie załatwienie sprawy nie zgodził się Wojciech Borzym. W apełacji do panów rajców stwierdził, że w pierwszym wyroku sądowym, którego Marcin Gruczek nie podważył, nie było mowy o szacowaniu wartości budynków. W związku z tym albo Wojciech za te budynki zapłaci, albo w ciągu 2 tygodni przedłoży wyrok sądu. |
|
59. |
1536-10-26 |
Marcin Strząpka sprzedał Piotrowi Miazkowi czwartą część łanu, położonego między polami Wiechcia i Jana Ligonia, za 11 wiardunków i całą tę sumę już zapłacił. |
|
60. |
1536-10-26 |
Marcin Gruczek zawarł ugodę z Wojciechem Borzymem w sprawie łanów i budynków należnych mu tytułem bliższości. W zamian za te dobra oddał półłanek, położony obok łanów Jakela i Daluja, a drugi półłanek zwany Litwinkowski, między (polami) tegoż Gruczka i Kukiełki, wyda do święta Jana Chrzciciela. Jeśli tego nie uczyni, wówczas wypłaci Wojciechowi pięć grzywien. Wojciech Borzym oświadczył, że przyjmuje tę ugodę dotyczącą należnych mu dóbr po swoim stryju Andrzeju, mieszczaninie z Opatowca. |
