Stacja druga - Warszawa
18 lipca, godz. 10.00-12.00
19 lipca, godz. 10.00-12.00
Historia
1953 - 1956 - Uwięzienie Prymasa Stefana Wyszyńskiego
1957
2 października - Sekretariat KC PZPR zdecydował o zamknięciu głównego pisma rewizjonistów Po Prostu.
2-5 pażdziernika - reakcją na zamknięcie Po Prostu były zamieszki uliczne, brutalnie stłumione przez specjalne oddziały MO z Golędzinowa. Aresztowano ok. 900 osób.
1968
30 stycznia - demonstracja młodzieży przeciw zdjęciu ze sceny Teatru Narodowego Dziadów. Aresztowania uczestników manifestacji. Za udział w demonstracji oraz informowanie prasy zagranicznej z Uniwersytetu Warszawskiego usunięto Adama Michnika i Henryka Szlajfera.
8 marca - wiece studentów UW i innych uczelni, zwolnienie z pracy profesorów, skreślanie studentów z list i kierowanie ich do służby wojskowej. Represje antysemickie.
9 marca - wiec na Politechnice, który wyraził solidarność z Uniwersytetem Warszawskim i potępił brutalną akcję milicji.
11 marca - następne starcia manifestantów z milicją w tunelu trasy W-Z i na Krakowskim Przedmieściu.
Wiece poparcia dla studentów Warszawy w Krakowie, Lublinie, Poznaniu, Łodzi, Gdańsku, Wrocławiu, Toruniu. Żądano przestrzegania swobód konstytucyjnych, ukarania winnych brutalnych akcji milicji i zwolnienia aresztowanych.
21 marca - trzydniowy strajk okupacyjny na UW i Politechnice Warszawskiej.
Efekty: skreślono z listy studentów 34 osoby, rozwiązano sześć kierunków studiów. Podobnie czyniono na innych uczelniach w kraju. Tysiące studentów skierowano do służby wojskowej. Represje położyły kres protestom studenckim.
1978
styczeń - powstało Towarzystwo Kursów Naukowych. Inicjatorami byli m.in.: Bohdan Cywiński, Jerzy Jedlicki, Tadeusz Kowalik, Adam Michnik, Jan Strzelecki. Deklarację programową podpisało 58 intelektualistów.
1980 - 1981
1 lipca - strajk w zakładach „Ursus” związany z podwyżką cen niektórych gatunków mięsa i wędlin
24 listopada - branżowe związki zawodowe zorganizowały ogólnopolskie zgromadzenie kilku tysięcy delegatów w hali „Gwardii”. Licytowano się przejawami wrogości wobec „Solidarności”
28 listopada - koniec strajku w Hucie Warszawa
22 marca - warszawskie rozmowy. Strona rządu: Rakowski, Ciosek, Krzak; strona „Solidarności”: Wałęsa, Jurczyk, Bujak, Celiński, jako doradcy Mazowiecki i Siła-Nowicki. Przedstawiciele „S” przekazali pakiet żądań uchwalonych przez region bydgoski (wyciągnięcie konsekwencji merytorycznych i presonalnych z tamtejszych wydarzeń, w tym uznania naruszenia prawa i pokoju społecznego przez włądze, odwołania wicepremiera Macha i kilku wyższych reprezentantów władz wojewódzkich, ustalenie personalnej odpowiedzialności za decyzję i pobicie działaczy „S”, żądanie uwolnienia więźniów politycznych). Nic nie ustalono. Uzgodniono termin następnego spotkania na 25 marca.
25 czerwca - dwudniowa konferencja episkopatu.
4 września - w „Ursusie” zebrali się przedstawiciele niektórych zakładów stołecznych. Utworzenie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Mazowsze”.
5 września - ukonstytuował się w „Mazowszu” Międzyzakładowy Komitet Założycielski (początkowo jako Tymczasowy Zarząd) ze Zbigniewem Bujakiem na czele.
24 października - Sąd Wojewódzki zarejestrował NSZZ „Solidarność” wprowadzając do jej statutu arbitralne poprawki.
Dziennik pokładowy
18 lipca 2005 r. Warszawa. Dzień pierwszy.
Noc
Warszawa Wschodnia nocą. Nie widac miasta. Tylko dalekobieżne pociągi jada, jada, jadą. Rozbłyskują, rozpraszają martwy horyzont, by po chwili bez smugi światła zapaść się w mrok.
5:00
"...pociąg pośpieszny do Gdańska przez... odjedzie z toru 12 przy peronie..."
9:00
Zaczyna się gonitwa. Chaos nocy zostaje ogarnięty i zaczyna się praca - wieszanie na oknach skrzynek z Historią Mówioną, rozlepianie plakatów z wierszem Miłosza, spreyowanie, stemplowanie "Oporników". Dj Piotrek K. odpala audycję Radia Historia.
10:00
Przybywają pierwsze media. Gwiazdy? Hej, opowiemy wam o tym, jak śpi się na podłodze!
13.50
Dotarlismy do Muzeum Powstania Warszawskiego. Zaczęło się od obiadu w restauracji na piętrze. To chyba dobrze. Po zwiedzaniu jedzenie byłoby chyba niemożliwe. Za duży szok, za wiele, za mocno, za bardzo, za... prawdziwie. Ale bez zbędnego patosu, bez pompy i grzmiących fanfarów. Niektóre z zastosowanych rozwiązań znamy z własnego doświadczenia - przede wszystkim lecące w tle relacje osób biorących udział w powstaniu.
16:00
Chcieliśmy być wolni
i wolność sobie zawdzięczać.
22:21
A teraz proza życia. Okazało się, że na kołach mamy "nalepy" i dalej nie pojedziemy. Od naszego konwojenta dowiedzieliśmy się o co chodzi: "To obcy metal na kołach". Jutro rano czeka nas naprawa. Trudno, co zrobić... Na szczęście spraw nie jest bardzo poważna. Godzina, dwie i ma być wszystko w porządku.
22:50
Kolejna atrakcje. Przed naprawą Wielka Kąpiel. Właśnie wjeżdzamy na myjke - wagon.lublin.pl musi przeciez pięknie wyglądać ;-)
Szkoda, że jest noc i mało widać... No i zdjęć nie będzie.
19 lipca 2005 r. Warszawa. Dzień drugi.
10:00 Nasz wagon wraca z Warszawy Zachodniej na Wchodnią. Po drodze część uczestników bierze gorącą kąpiel w łazienkach dla kolejarzy. Co za rozkosz!
13:10 Monika nagrywa relację telefoniczną dla Polskiego Radia Lublin. Opowiada o naszych działaniach, o życiu w salonce i takich tam.
13:40 Radio Pamięci. Milena i Piotr K. spotykają dwudziestoparoletniego Nicka, mieszkańca Wschodnich Niemiec. Szok, chłopak wie wszystko o "Solidarności". Opowiada, że jego ojciec, robotnik jednej z fabryk, wraz z kolegami z zakładu robił zbiórki jedzenia dla strajkujących Polaków w Krakowie. Poza nim, mnóstwo dziwaków.
14:30 Zaczął się deszcz. Siedzimy w wagonie. Rozmawiamy, dzielimy się wrażeniami z pierwszych dni podróży, piszemy blogi. Piotr Mirski gra na gitarze.
22:00 Mała, skromna impreza urodzinowa Moniki. Zaraz spać - jutro Poznań.
Anna Dąbrowska