Przekazy o zachowaniach magicznych - Obcinanie glutów (kołtuna)

Bo dzieci takie miały kołtuny wielgi Gluty, To tyz, by było z rok. To potem, tako była kobita co odmawiała. Przyślą te gluty obciena. Wziena w worecek, położyła troski syra, troski chleba, troski piniandzy: Wynieśta, schowajta, bo żeby dziecka nie łamało. bo un ten kołtun będzie coś chciol.
Te wyniesły na górę, na strzecha, zagajiły. Nie poliły go. [. . .] A co mówiła tam to nie wiem, bo ima po cichu septała, aby tak zegnała uroki... Aby tak słysałam: - Wyganiam uroki u; góry, w lasy, potoki...
HG, Karczmiska, 1987

Tylko raz jeden obcinałam, takie kołtunki i odmawiałam taki jedny dziewczynce. Ona z tyłu miała takie po sklepiane te włoski. I trzeba, żeby rok czasu były na głowie. Bo to jest taka nerwowa choroba, ona musi rok czasu odbyć, zęby tyn kołtun, odrósł od głowy. Bo on sie sklepi tak przy samej głowie. Te włosy muszo tak odrosnąć. I to sie bierze późnij i nie obcina nożycami, tylko sie rozgrzewa w ogniu, drut i sie upala. I mówi sie modlitwę.
A jak kto by nożyczkami chciał, to mówio, ze by sie sprzeciwiło. Bo to choroba kołtuna może kogoś pokrzywić, wykrzywić buzie czy... No, coś może sie sprzeciwić.