W domu nie było żadnych fotograficznych tradycji - Mieczysław Sachadyn - fragment relacji świadka historii z 28 lipca 2009

W domu nikt nie miał aparatu fotograficznego i nie było żadnych fotograficznych tradycji. Bardzo często słyszałem [od] kolegów, że [ich] ojcowie się [tym] zajmują.

[Że] po domach mają aparaty, powiększalniki. [Że] robią na wycieczkach zdjęcia.

Natomiast ja [jako] jeden z niewielu nie miałem zielonego pojęcia [o fotografii] i w ogóle [mnie] to nie interesowało.

Ale w Jeleniej Górze miałem ciocię, [która] pracowała w [tamtejszym] teatrze. Pod koniec szkoły średniej [spędzałem tam] bożonarodzeniowe ferie. Pewnego razu przyszedł do niej aktor z tego teatru. Bardzo miły, sympatyczny. Dosyć znany jak na Jelenią Górę. Rozmawiali [ze sobą]. On opowiadał, że był w parku i robił zdjęcia. (Bo niedaleko domu, [w którym] mieszkała ciocia, [znajdował się] stary poniemiecki park.

[Wówczas] był zniszczony. [Leży na] Wzgórzu Kościuszki. I pod tą góra były niemieckie schrony, takie bunkry. Bywałem w nich. Atrakcyjna rzecz.) Muszę powiedzieć, [iż ten aktor] tak pięknie to opowiadał, że ja więcej widziałem, [słuchając] jego opowieści, niż gdybym sam widział te drzewa, choinki, ten śnieg… Niesamowicie ładnie [opisywał] to, co [uwieczniał]. Właśnie [wtedy] nasunęła mi [się myśl], że fotografowanie musi być piękne. I to mi się zamarzyło. [Więc] już na wiosnę zacząłem robić zdjęcia. [W ten sposób] to później poszło sobie dalej. Nawet [powiedziałbym, że] poszło dosyć ostro.