Ulica Kościelna i Browarna w Puławach przed II wojną światową - Maria Jung - fragment relacji świadka historii z 6 grudnia 2003

Ja mieszkałam na ulicy Kościelnej. Na tej ulicy był taki, już nie ma tego domu, był taki dom pani Nizińskiej i myśmy tam mieszkali. [Pani] Nizińska była nauczycielką, samotną, w bardzo ciężkich warunkach, wiem że wyprzedawała swoje rzeczy, jakieś firanki, jakieś tam złote pierścionki. Miała tam kilku lokatorów, taki pan Hoffman mieszał u niej, a później myśmy mieszkali. Tatuś wtenczas pracował w magistracie jako główny księgowy. Ulica Kościelna dlatego nazywała się Kościelna, bo prowadziła do kościoła. Na początku [ulicy] było przedszkole, a na końcu tej ulicy, to była króciutka uliczka, było mieszkanie pana starosty. [Był dom] pani Cholakowej i pani Nizińskiej. Były trzy domki na tej ulicy. Później stamtąd przeprowadziliśmy się i mieszkałam na Browarnej. [Na] Browarnej, nie wiadomo jaką drogą udało mi się zawrzeć taki kontrakt z tą gospodynią, że płaciłam jej przez kilkanaście lat, a ona mi dała całą dyspozycje do tego majątku. W tej chwili jestem właścicielką tego domu.

Browarna ulica była blisko Wisły, to była szeroka dosyć ulica, było kilka takich domków, tutaj po jednej stronie, po drugiej stronie był duży dom, to kiedyś była karczma. Koło nas mieszkał pan Borzęcki, mieszkaliśmy w tym samym [domu]. To był dość duży dom, cztery domy były i należały do jednego właściciela, pana Czerwińskiego podobno, senatora, brat tej pani. W ogóle można powiedzieć, że Puławy to były takie bardzo nierozbudowane.