Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Pasieka ginie po śmierci pszczelarza, bo nie ma się kto nią zająć - Andrzej Mrozek - fragment relacji świadka historii z 20 czerwca 2016

Rozmowa: Lasota, Piotr
Nagranie: Lasota, Piotr
Montaż: Ląkocy-Sulej, Agnieszka

« Poprzedni fragment Następny fragment »

Pasieka ginie po śmierci pszczelarza, bo nie ma się kto nią zająć - Andrzej Mrozek - fragment relacji świadka historii z 20 czerwca 2016

Relacja z 20 czerwca 2016

Pszczoły pochłaniały mnie od najmłodszych lat

Miodobranie wymaga wiedzy i ciężkiej pracy

Kiedyś mówiło się, że pszczoły cięte, to pszczoły bardzo miodne

Pracuję na ulach warszawskich poszerzanych i staropolskich

Udało mi się w ciekawy sposób połączyć rodziny pszczele

Potrafię wyczuć, kiedy pszczoły się wyroją

Można podzielić pszczoły nie czekając na rójkę

Pasieka ginie po śmierci pszczelarza, bo nie ma się kto nią zająć

Zapach jadu wyzwala agresję u pszczół

Stara matka czerwi inaczej niż młoda

Mam swoje sposoby walki z motylicą

Jak dzielę rodziny pszczele

Lecznicza herbatka dla pszczółek

Lepiej jak pszczoła ma chłodniej, niż za gorąco

Lubię dzielić się wiedzą o pszczołach

Mam swoje metody łączenia rodzin pszczelich

Mistrzem pszczelarskim w domu była mama

Podrobić miód, to też jest sztuka

Proces wymiany matek pszczelich ma swoje zasady

Przy pszczołach ostrożności nigdy dosyć

Przy pszczołach pracuję bez rękawiczek

Przy pszczołach trzeba zachować zimną krew

Pszczelarstwo, to moja pasja

Pszczelarze niezrzeszeni płacą niestety więcej

Ule w mojej pasiece

W Bronicach mieszkam od kwietnia do listopada

W słabym ulu rójki nie będzie

Wszyscy są uczuleni na jad pszczeli, a nikt nie jest uczulony na miód!

Zabezpieczanie wosku przed motylicą

Łagodne, ale czy miodne?

Słowa kluczowe