O ludziach teatru - Ludwik Paczyński - fragment relacji świadka historii z 17 czerwca 2013

Chciałbym powiedzieć o ludziach teatru lubelskiego, których poznałem i miło wspomnieć Edwarda Klimka. Kto pamięta? Był to kierownik techniczny, nie miał żadnego inżynierskiego wykształcenia, nic. Jeżeli dyrektor Torończyk, scenograf dawał mu plan, rozrysowanie jak, Klimek bez niczego tak, tak, tak wspaniale to wykonał. Artyści stolarze, Ostrowski.

Krawcowe wspominam również. Szefową była pani Aniela Michońska, znakomita, szefową pracowni damskiej i męskiej. Znakomita krawcowa o dość twardym charakterze. Cała pracownia chodziły jak na paluszkach, ale świetna. Dwie bardzo wspaniałe nieżyjące już Zosia Ładniak i Zosia Drabiszewska w teatrze pracujące od zarania. Potem szefową krawcowych była Ela Paradowska, a w tej chwili szefową jest Marysia moja kuzynka, bo nazywa się Paczkowska, bardzo urocza. Oddaje hołd, tym którzy byli prawdziwymi, będę podkreślał prawdziwymi ludźmi teatru. Oni nie pytali za ile, oni potrafili i jeżeli trzeba było to w nocy malować, nocami robić, żeby tylko premiera się odbyła. A gdzie materiałów szukać, bo ciężkie były czasy. Krawcy Zenek Morszczyzna, Kazio Dudek i Marian Wojewódzki, krawiec. To był kuzyn Wojewódzkiego takiego postrzelonego w telewizji. Nie urażając Mariana, w wypowiedziach oni dość do siebie byli podobni, ale fajni.