|
175. |
Rajcy Piotr Siestrzeniec i Jakub Kreidlar zeznali, że czynsz z ogrodów położonych poza miastem, między którymi położony jest ogród rajcy Marka, od 14 lub więcej lat nie jest pobierany, i że nie słyszeli o ich sprzedaży przed sądem miejskim. Ogrody te były w rękach ziemian i duchownych. Siedmiu świadków rajcy Marka zeznało przeciw (oskarżeniom?) Burkarta, że wiedzą, że woźnica Filip ojciec Anny żony tegoż Marka, kupił ogród przed 32 laty od Wita i zań zapłacił. Jeden ze świadków - Wojciech Piech - był wówczas sługą plebana lubelskiego Marcina, dziedzica tego ogrodu, i w jego imieniu wprowadził Filipa do tej nieruchomości, a ten użytkował ją do swojej śmierci. Świadkowie nie słyszeli, aby to wprowadzenie nastąpiło przed prawem miejskim, ale przed sądem ziemskim lub kościelnym. Fiol pełnomocnik pani Markowej oświadczył przed wójtem, że w ten sposób dowiedzione zostało prawo do ogrodu. Podważyła to strona pozywająca ze względu na brak jakichkolwiek dokumentów potwierdzających transakcję. Powód złożył pieniądze na wykup prawa bliższości do ogrodu. |
