Poinformowanie Judenratu o wysiedleniu ludności żydowskiej
Na plenarnym posiedzeniu Judenratu Wiceprezes Marek Alten zakomunikował radnym zarządzenie władz niemieckich ogłoszone w nocy z 16 na 17 marca dotyczące wysiedlenia Żydów, zgodnie z którym w Lublinie mogli pozostać jedynie ci Żydzi wraz z rodzinami, którzy posiadali w Arbeitausweisach stempel Sicherheitspolizei. Nakazano Żydom wykonywać nałożony na nich obowiązek pracy:
[...] Udający się do miejsca pracy mogą getto codziennie rano opuszczać w godzinach od 6 do 9-ej, lecz tylko przez bramę przy ul. Kowalskiej-dla getta B, mieszczący się zaś dotychczas w getcie A, opuszczają getto przez ul. Cyruliczą, następnie róg ul. Lubartowskiej i Cyruliczej. Powrót z pracy do getta może nastąpić przez te same bramy w godz. 17-20. Każdy, który używać będzie wyjścia z getta dla szmuglu lub roznoszenia jakiś wiadomości zostanie rozstrzelany. [...] Niepracujący Żydzi bez stempla zamieszkali na terenie getta B, winni przenieść się do getta A, lecz nie do części już opróżnionej. Znajdujący się w getcie A Żydzi, którzy posiadają stempel [...] winni przenieść się z getta A do getta B [...].
Jednocześnie nakazano przenieść wszelkie zapasy artykułów żywnościowych z getta A do B, a dla osób ciężko chorych i niedołężnych urządzić szpital na granicy obydwu części getta. Władze niemieckie zarządziły również powiększenie getta B o kwartał między ulicami Cyruliczą, Lubartowską, Kowalską i Furmańską, tym samym włączając w ramy getta B następujące kamienice: Cyrulicza 1, Cyrulicza 5, Cyrulicza 9, Cyrulicza 11, Cyrulicza 13, Cyrulicza 15, Cyrulicza 17, Furmańska 2, Furmańska 3, Furmańska 4, Furmańska 5, Furmańska 6, Kowalska 4, Kowalska 8, Kowalska 10, Kowalska 12, Kowalska 14, Kowalska 16, Lubartowska 1, Lubartowska 3 oraz Lubartowska 5. Żydzi, którzy byli zobowiązani przenieść się do części B mogli zabrać ze sobą cały dobytek. Władze niemieckie zarządziły również natychmiastowe grzebanie zmarłych.
