Stanisław Zięba - relacja świadka historii z 3 sierpnia 2010

To były trójki. Z każdej trójki wchodził do następnej trójki i tak dalej. Jak wpadała trójka, to była jedna wpadka i najwyżej pociągnął troszkę następnej trójki, a reszta już była [bezpieczna]. Natomiast jak to wyglądało? Ja idę w takiej jesionce, luźno, bo tu mam pod spodem napakowane i na bramie patrzę się na strażnika, w oczy, żeby mi się tutaj nie patrzył. I każdorazowo człowiek drżał, bo jak złapali to koniec – w [19]82 powywalali z roboty, nie mówiąc o...

Czytaj więcej

Obecnie jestem przewodniczącym klubu Platformy Obywatelskiej w Radzie Miasta Krakowa, a w przeszłości od [19]80 roku działacz „Solidarności”, wiceprzewodniczący tajnych struktur Regionu Małopolska do [19]89 roku. Po [19]89 roku, po pierwszych wyborach, wiceprzewodniczący Regionu Małopolska „Solidarność”. Prowadzę też Fundację „Solidarni Solidarnym” od [19]92 roku, która wysyłała przez lata, w tym roku też, dzieci tych najbiedniejszych [na] wypoczynek w Kołobrzegu, ponad piętnaście tysięcy. Fundacja też funduje stypendia dla biednej, szczególnie uzdolnionej młodzieży. Naczelnym hasłem, celem fundacji jest: „Pomóż tym, którzy dla...

Czytaj więcej

Pracowałem w hucie, wiedzieliśmy bardzo szczątkowo o [strajkach w Lublinie] przez Wolną Europę, przez Głos Ameryki to było mówione. Natomiast tego zrywu jeszcze nie było, aczkolwiek u nas też byli KOR-owcy – ja akurat w KOR-ze nie byłem – więc oni to wiedzieli. Natomiast nie było „Solidarności”, żeby zastrajkować. Tutaj bardziej studenci, NZS późniejszy, oni o tym więcej wiedzieli. Czego nie wiedziałem, to nie wiedziałem. Natomiast później, jak już rozpoczęły się strajki w sierpniu w [19]80 roku, na kolejowym dwudziestego...

Czytaj więcej

Potrafimy korzystać z wolności, ale nie zawsze ją dobrze zagospodarowujemy Polski naród jest narodem twardym. Może troszkę marnotrawi dobra i ten w pocie czoła zdobyty kawał wolności, tą wolność, tą niepodległość. [Z wolności korzystać] potrafimy, tylko nie zawsze ją dobrze zagospodarowujemy. Dzisiaj w imię wolności kłócimy się o, powiem bardzo brzydko, duperele, które dają poklask i pożywkę przeciwnikom. Nadal są ludzie, którzy wszystko robią, żeby nic nie robić, nadal są ludzie, którzy metodą komunistyczną działają, najpierw próbują kogoś kupić, potem...

Czytaj więcej

Te sprawy [druku i kolportażu nielegalnej prasy] są mi bardzo znane, drukowanie pism, ulotek „Hutnika”, przede wszystkim jego kolportaż i zdobywanie materiałów. Robienie ramek. Wałek od pralki Frani. Robienie farby było bardzo trudne, więc robiliśmy farby z sadzy – składnikiem była sadza z komina, olej rzepakowy do lokomotyw, a jak było za rzadkie, to dokładaliśmy pastę czarną, potem trzeba było się dobrze wymyć, żeby iść na rano do pracy. Ciężko było, bardzo było ciężko. Jeżeli chodzi o naszą taka sztandarową...

Czytaj więcej

Huta Lenina była zakładem zmilitaryzowanym, to znaczy to było tak, że kierownicy wszelkich szczebli, począwszy od dyrektora, do brygadzisty mieli stopnie wojskowe. Polecenia nie były poleceniami z kodeksu pracy, tylko były po prostu rozkazem. Stan wojenny w zakładach zmilitaryzowanych kierował się tym, że jeżeli się nie wykonało polecenia, to kwalifikowało się [pod] sąd wojenny. Oczywiście nie było aż tak drastycznych spraw, żeby kogoś rozstrzelali, ale każdego trzynastego spod głównej bramy Huty szły pochody kilkutysięczne. Jakieś trzysta metrów, kto zna Hutę,...

Czytaj więcej

Jeżeli chodzi o [19]80 rok, to było marzenie o prawdziwej wolności, ale tak naprawdę to myśmy tą wolność sobie inaczej rozumowali. Przecież szło się do sklepu i ekspedientce nie wolno było zwrócić uwagi, że niewłaściwie obsługuje, bo się obrażało, wręcz uniemożliwiało pracę państwowemu funkcjonariuszowi na jego stanowisku pracy. W [19]80 roku tej wolności społecznej nie było, bo ciągle była władza, ciągle był na wschodniej granicy Związek Radziecki, były dyrektywy, byliśmy opluwani w środkach przekazu, więc myśmy się bronili tak naprawdę....

Czytaj więcej

Wolność to jest wartość, bez której społeczeństwo nie jest w stanie się normalnie rozwijać Wolność to chleb powszedni – to tak mi się powiedziało na gorąco. To jest wartość, bez której społeczeństwo nie jest w stanie się normalnie rozwijać. Nie można pracować dobrze, będąc niewolnikiem albo zniewolonym, nie można się uczyć, tworzyć i rozwijać się, czyli tak jak w PRL-u ekonomia była podporządkowana centralizmowi. Ile trzeba było sił i reform, żeby ekonomię naprawić. Była kultura, ale socjalistyczna, co to znaczy?...

Czytaj więcej

roku, PZPR, represje, stan wojenny, rola Kościoła Zaświeciła gwiazdka wolności i nie daliśmy sobie jej zgasić. Strajk w Hucie im. Lenina w 1980 roku Na całej Hucie strajku nie dało się zrobić. Pierwszy strajk wybuchł na tak zwanym zgniataczu, czyli walcowni gorącej, drugi strajk wybuchł właśnie na moim wydziale kolejowym, zatrzymaliśmy [kolej]. Kolej to był ten nerw, że stawała cała huta. Dosłownie pięć godzin i już był cały komitet fabryczny. Natomiast myśmy nie umieli pisać komunikatów, ani ulotek i przyszli...

Czytaj więcej