Symbolika liczby dwa - Elżbieta Wójtowicz - fragment relacji świadka historii z 9 lipca 2011

[…] cały czas chyba też chodzi w życiu, żeby te dwójki były, żeby było po dwa. Nie był jeden człowiek, ale był samotny, nieszczęśliwy, także Pan Bóg stworzył Ewę, czyli para, a para, no w życiu jakoś cały czas chodzi, żeby te pary tworzyć. No i chyba to jest jakaś taka liczba szczęśliwa. Stanowi jakby jakąś taką całość, doskonałość, dwa, para, dwie, to już jest takie wydaje mi się, że taka fajna, ważna jest ta dwójka, bo o to cały czas chodzi, żeby te dwójki były, żeby te pary były. Nawet przy jakieś tam wróżbach, nie jak tam sobie w Wigilię wróżą dziewczyny, to przecież liczą te sztafety w płocie i odliczają, jeżeli im potem wyjdzie para, to zadowolone że wyjdą za mąż, jeżeli wyjdzie jedna sztafeta na końcu, to no to nie wyjdą. [...]No tak, no że jest dwoje, że jest parzyste, tak jak mówie, że jest dwie nogi, dwie ręce, nie, człowiek ma bo jest to potrzebne, wzajemnie się uzupełniają i nie można sobie wyobrazić, czy dwoje uszu, czy dwoje oczu. Tak samo jest, no tak myślę, że tak w życiu się dąży, żeby po dwoje było.