Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Przywileje po pożarze - 1550.

Wskutek pożaru w 1550 roku bardzo ucierpiał kościół św. Stanisława oraz klasztor ojców Dominikanów. Spłonęło m.in. archiwum, w którym Dominikanie przechowywali dawne przywileje i zapisy o posiadanych placach i gruntach. Dnia 13 marca 1563 roku król Zygmunt August wydał przywilej potwierdzający dawne zapisy i przywileje nadane Dominikanom. Przywileje te zostały jeszcze potwierdzone przez króla Stefana Batorego dnia 29 listopada 1582 roku.

"1643, 18 czerwca, w Warszawie. Król Władysław IV wydaje z akt większej kancelarii królewskiej ekstrakt przywileju Stefana Batorego z dn. 29 listopada 1582 r. w Warszawie, zatwierdzającego na prośbę o. Wita, przeora klasztoru oo. dominikanów w Lublinie, 1) (...) 2) przywilej króla Zygmunta Augusta z dn. 13 marca 1563 r. w Piotrkowie, wyjednany za pośrednictwem prowincjała dominikanów polskich o. Melchiora i potwierdzający klasztorowi dominikańskiemu św. Stanisława wskutek utraty per incendium ignis dawnych przywilejów i zapisów klasztornych tak posiadanie placu i gruntu, na którym stał klasztor i kościół, ze wszystkimi budynkami, ogrodami i łąkami, jak również wolności i immunitet kościelny; 3) (...).
Kop. Arch. Fragm.. Cons. 10, N 30."1

 

 

 

Tekst: opracowanie: A. Papiernik ; redakcja: Patrycja Serafin Licencja Creative Commons (Użycie niekomercyjne)

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  1. Wróć do odniesienia Potwierdzenie wydania przez króla Władysława IV ekstrakt przywileju Stefana I Batorego potwierdzającego nadania dokonane przez Zygmunta I Augusta 13 marca 1563 roku, cyt za: J. Riabinin, Materiały do historii miasta Lublina 1317-1792, nr 321.

Pożar Lublina - o projekcie

Pożary przez wieki stanowiły istotny element życia człowieka, budziły lęk i respekt. Dotykały jednostek jak i większych społeczności w tym społeczności miejskich. Ze względu na poważny wpływ na życie miast - gospodarkę, architekturę i przestrzeń - były często odnotowywane w dokumentach miejskich czy kronikach klasztornych. Niektóre tego typu wydarzenia udokumentowane są dodatkowo przez historyczną ikonografię. W Lublinie w kościele oo. Dominikanów do dziś wisi obraz popularnie zwany „Pożar Lublina” przedstawiający ocalenie miasta z pożogi w 1719 r. dzięki cudowi relikwii Drzewa Krzyża Świętego. Obraz ten, będąc unikalnym „zapisem” wydarzeń i jednocześnie najważniejszym przekazem ikonograficznym opisującym wygląd dawnego miasta, skierował nasze zainteresowanie na tematykę pożarów Lublina.
Pożary towarzyszyły miastu właściwie przez cały czas jego 700-letniej historii. W naszym projekcie skupiamy się głównie na okresie do 1803 r., gdy wybuchł ostatni pożar o poważnych konsekwencjach dla miasta, ale dygresją sięgamy też do XX w.
Projekt "Pożar Lublina - 298 rocznica ocalenia miasta z wielkiej pożogi 1719 r. " realizowany w ramach programu „Patriotyzm Jutra” dofinansowanego ze środków Muzeum Historii Polski. Projekt jest działaniem, które z oryginalnej perspektywy przypomina historię Lublina, ukazując jednocześnie kontekst kulturowy dawnego miasta jego mieszkańcom, turystom i internautom.
Złożyły się nań działania podejmowane w dwu płaszczyznach. Z jednej strony
dokładnie w 298 rocznicę uwiecznionych na obrazie wydarzeń pożaru z 1719 r. odtworzyliśmy w formie happeningu procesję dominikańską, która ratowała wtedy Lublin. Towarzyszyła jej narracja o dziejach miasta poprzedzona prezentacją sprzętu gaśniczego. Druga płaszczyzną były działania w przestrzeni wirtualnej. Powstał portal edukacyjny poświęcony pożarom Lublina ich wpływowi na miasto oraz dawnym metodom walki z ogniem.

Nasze działania wspierali partnerzy:

Słowa kluczowe