Regina Kucharska
Regina Kucharska (z domu Węgrzyn) urodziła się 20 kwietnia 1926 roku w Kowlu. Ojciec, Eliasz Węgrzyn, był zawodowym wojskowym. Po zwolnieniu się ze służby dostał pracę w Lublinie, w biurze emigracyjnym. Z tego powodu rodzina na początku lat 30. przeprowadziła się do Lublina. Matka, Stanisława Węgrzyn, zajmowała się domem i dziećmi. Wywodziła się z Kresów Wschodnich, ojciec natomiast z Galicji. Poznali i pobrali się w Kowlu. Regina Kucharska miała trzech braci, najstarszego Tadeusza, średniego Juliana i najmłodszego Mariana. Ojciec zmarł w latach 40., a dawaj starsi bracia przebywali poza domem. Do wybuchu II wojny światowej Regina Kucharska ukończyła 6 klas szkoły sióstr kanoniczek na Podwalu i klasę 7 w szkole powszechnej. W wieku 15 lat rozpoczęła pracę w prywatnej firmie u państwa Łabęckich, a w czasie okupacji pracowała na kuchni w kasynie niemieckim przy poczcie głównej. Przed wojną wraz z rodziną mieszkała na ulicy Zamojskiej 21. Następnie, podczas okupacji, zostali wysiedleni na Stare Miasto, na ulice Rynek 6, gdzie była świadkiem eksterminacji ludności żydowskiej. Po wojnie wyjechała do Warszawy, aby odwiedzić brata, który pełnił tam służbę wojskową, wtedy też poznała tam przyszłego męża, Władysława Kucharskiego, oficera wojska. Po ślubie, z powodu przeniesienia jednostki męża, przeprowadzili się z Warszawy do Łodzi, gdzie po zakończeniu służby przez Władysława prowadzili sklep rybny. Następnie w 1948/49 roku przenieśli się do Lublina, gdzie urodził się ich syn Wit, a następnie córka Beata. Do momentu przyznania renty Regina Kucharska, przez wiele lat, pracowała w szpitalu na ul. Biernackiego w Lublinie.