Język polski

Polszczyzna była nie tylko językiem komunikacji z Polakami, dla pewnej grupy Żydów – w mniejszym lub większym stopniu zasymilowanych – była językiem ojczystym. W związku z objęciem wszystkich dzieci w Polsce obowiązkiem szkolnym – przewagą liczebną polskojęzycznych szkół powszechnych nad prywatnymi nauczającymi w językach jidysz lub hebrajskim – polszczyzna stawała się także głównym językiem wielu uczniów lubelskich szkół. W wielu relacjach przewijają się także opowieści o celowym „zaszczepianiu” przez rodziców swoim dzieciom języka polskiego, którego dobra znajomość dawała lepsze szanse na rynku pracy, w urzędach i ogólnym funkcjonowaniu w społeczeństwie. Co ciekawe, jak opowiada Awigdor Kacenelenbogen, język polski był przed wojną jednym z podstawowych języków ruchu syjonistycznego. Warto wsłuchać się w opowieści naszych świadków historii, którzy mimo upływu lat, jak w kapsule czasu, przechowali w swoich głowach piękną polszczyznę okresu międzywojennego.