Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Jatki na Jatecznej

Jatki na ulicy Jatecznej w Lublinie znajdowały się na działce z numerem policyjnym 527a. Posesja ta znajdowała się pomiędzy nieruchomościami z numerami 527 i 528, a z jej tyłu biegła rzeka Czechówka. Działka była ogrodzona z trzech stron drewnianym parkanem, a z frontu sztachetami. Również z frontu znajdowała się umożliwiająca wjazd na posesję dwuskrzydłowa brama. Można było wejść i przez furtkę. W 1850 roku na działce stały dwa częściowo murowane – ściany frontowe były z cegły palonej – ale przeważnie drewniane (z trzycalowych bali oraz szachulcowe) parterowe pawilony do handlu. Pawilony te miały po 58 stóp długości, 20 stóp szerokości oraz 11 stóp wysokości. Dachy pawilonów w 1848 roku były jeszcze z gontu, ale już w 1850 roku były kryte żelazną blachą, pomalowaną farbą olejną na kolor miedziany. Drzwi były pomalowane na kolor orzechowy, okna (których w pawilonach było po 6) na kolor perłowy. W każdym pawilonie mieściło się po 6 jatek.

Przed wiosną 1872 roku między starszymi pawilonami nieco z tyłu dobudowano trzeci, mniejszy i w całości drewniany. Miał długość 17 stóp, szerokość 10 stóp i wysokość 11 stóp. Mieścił 2 jatki1.

Jatki zostały zamknięte na rozporządzenie Rządu Gubernialnego w 1891 roku2. Przez kilka lat niszczały nieużytkowane3. W końcu w połowie kwietnia 1895 roku zostały rozebrane. Pusty plac Dozór Bóżniczy postanowił sprzedać.

22 lutego 1896 roku plac nabył Lejba Klajnman, ale ponieważ w opublikowanym w Lubelskich Wiadomościach Gubernialnych ogłoszeniu o przetargu podano błędną datę 29 lutego, to transakcję unieważniono. Na kolejnym przetargu 26 czerwca 1896 roku plac nabyli Chaskiel Hochgemajn i Lejba Klajnman. Bruk z placu na posesji kupił natomiast Moszko Wajnberg4.

Volodymyr Dyshlevuk

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  1. Wróć do odniesienia Archiwum Państwowe w Lublinie, Akta miasta Lublina, sygn. 35/22/0/5.3.48/7566 Дѣло Люблинскаго Городоваго Магистрата. О застрахованіи недвижимости подъ № 527а, brak paginacji.
  2. Wróć do odniesienia Archiwum Państwowe w Lublinie, Akta miasta Lublina, sygn. 35/22/0/5.1.18/588 Дѣло Люблинскаго Городоваго Магистрата. О сломкѣ еврейскихъ мясныхъ рядовъ и продажѣ оставшагося матеріала и плаца, s. 1.
  3. Wróć do odniesienia Tamże, s. 2.
  4. Wróć do odniesienia Tamże, brak paginacji.