"Księga cudów Widzącego"
"Księga cudów Widzącego" jest zbiorem opowieści o Jakubie Izaaku Horowicu, Widzącym z Lublina, charyzmatycznym przywódcy ruchu chasydzkiego.
Opis:
Przez sto lat od jego śmierci (1815) opowieści te funkcjonowały wyłączni w tradycji ustnej. Po raz pierwszy zostały opublikowane w języku jidysz w 1911 roku. Księga została wykorzystana m.in. przez Martina Bubera przy pisaniu „Goga i Magoga”. W dwusetną rocznicę śmierci Widzącego prezentujemy pierwsze wydanie opowieści w języku polskim w tłumaczeniu Agnieszki Żółkiewskiej.