Sprawa Wioteskiego i Kirkorowicza przeciwko lubelskiej gminie żydowskiej - 8 sierpnia 1642 r.
Syndyk [reprezentant interesów gminy w sprawach publicznych - red.] gminy lubelskiej Boruch Mendlowicz oblatuje [wpisuje do ksiąg urzędowych - red.] w imieniu seniorów [urzędników gminy odpowiedzialnych za nią przed władzą państwową lub dominialną - red.] gminy Irsza Doktorowicza, Mendla Lewkowicza i pozostałych glejt Władysława IV z 2 IV 1642 r., w którym król uwalnia seniorów gminy i całą gminę od kary infamii nałożonej na nich w grodzie lubelskim z pozwu Stanisława Wioteskiego, stolnika bełskiego, oraz kupca zamojskiego Warterysa [Kirkorowicza], w związku z niespłaceniem długu przez zbiegłego Żyda Marka Łazarowicza.