Sprawa Sługockiego przeciwko Szymonowiczowi i Pełcie - 1 lipca 1649 r.
Dekret urzędu grodzkiego lubelskiego w sprawie z pozwu Zbigniewa Sługockiego, komornika granicznego lubelskiego, poborcy podatkowego, przeciwko Żydom lubelskim Szmerli Szymonowiczowi i Jakubowi Pełcie, dotyczącej nierozliczenia się z kontraktu na dzierżawę czopowego z Lublina, Baranowa i Siedlec. Sługocki zgłaszał pretensje do sumy 8500 złp, ponadto do 24 złp należnych mu od Szymonowicza z tytułu dzierżawionej przez niego papierni pod Lublinem. Ponieważ Szmerla, przez swojego plenipotenta [pełnomocnika - red.] Borucha, podczas odbywających się właśnie roków sądowych wypłacił Sługockiemu 1200 złp i obiecał zapłacić resztę w dwu ratach, urząd zobowiązał go do uregulowania zaległości w terminie do następnych roków pod groźbą kary wieczystej banicji oraz nałożył na obydwu Żydów podwójną karę 14 grzywien.