Sprawa przywileju Żydów biłgorajskich

Tybel Izaakowicz, Żyd z Biłgoraja, oblatuje [wpisuje do ksiąg urzędowych - red.] konfirmację [potwierdzenie - red.] przez Augusta II przywilejów Żydów biłgorajskich dokonaną 12 VII 1698 r. Było to potwierdzenie przywileju Jana III Sobieskiego wydanego w Wysocku 16 VII 1694 r., który z kolei potwierdzał przywilej Stanisława Szczuki, referendarza koronnego, starosty lubelskiego, wydany w Żółkwi 15 II 1694 r. Przywilej ten, wydany przez Szczukę przy obejmowaniu prawem dziedzicznym dóbr biłgorajskich, wobec nadmiernych obciążeń fiskalnych nakładanych na Żydów biłgorajskich przez starszych ziemi chełmskiej [tj. seniorów - przedstawicieli przed władzami państwowymi - red.] ustalał górną granicę wszystkich podatków i świadczeń rocznych na 600 złp oraz ustanawiał w Biłgoraju sąd żydowski, wyjmując tamtejszych Żydów spod jurysdykcji sądu w Szczebrzeszynie, który przestawał też być forum apelacyjnym. Zamieszczony pełny tekst przywileju.