HGIS Lublin to serwis zawierający informacje o historii miasta i regionu, który umożliwia wyszukiwanie informacji na temat osób, wydarzeń, miejsc i źródeł. Informacje te prezentowane są na interaktywnych mapach, wykorzystujących historyczne źródła kartograficzne.

Serwis dedykujemy naszemu zmarłemu koledze Tadeuszowi Przystojeckiemu.

HGIS Lublin to serwis zawierający informacje o historii miasta i regionu, który umożliwia wyszukiwanie informacji na temat osób, wydarzeń, miejsc i źródeł. Informacje te prezentowane są na interaktywnych mapach, wykorzystujących historyczne źródła kartograficzne.

Serwis dedykujemy naszemu zmarłemu koledze Tadeuszowi Przystojeckiemu.

Teatr NN
×Strona tego Wydarzenia wymaga sprawdzenia, niektóre informacje mogą być nieprawidłowe lub może ich brakować.

Sprawa praw Żydów krasnobrodzkich

Żyd szczebrzeszyński Moszko Michałowicz oblatuje [wpisuje do ksiąg urzędowych - red.] w imieniu Żydów z Kra­snobrodu nadany im 12 III 1598 r. przez Jana Lipskiego, podkomorzego bełskiego, dziedzica miasteczka, potwierdzający ich wszystkie dotychczasowe prawa i przywi­leje, zwłaszcza konsens [pozwolenie - red.] królewski na lokację miasta i wystawiony przez Lipskiego akt lokacyjny. Żydzi mieli płacić rocznie od domów w rynku i po ulicach czynszu po 60 gr, wdowy i komornicy po 30 gr, po 5 gr tzw. biskupszczyzny, po 12 gr szarwarcznego do kasy miejskiej, po 2 gr stróżnego, po 1 gr na pisarza miejskiego. Uzyskiwali na równi z mieszczanami prawo swobodnego handlu wszelkimi towara­mi w mieście i po wsiach należących do Lipskiego, prawo do arend i swobodnego transportu. Jurysdykcję nad Żydami miał sprawować powoływany przez dziedzi­ca sędzia, z towarzyszeniem jednego ze starszych [urzędników gminy odpowiedzialnych za nią przed władzą państwową lub dominialną - red.] żydowskich, pokrzywdzonym przysługiwała apelacja do pana gruntowego. W sprawach między samymi Żydami uzyskiwali pełną autonomię. Żydzi uzyskiwali prawo do swobodnego nabywania gruntów w mieście i na przedmieściach i budowania tam domów, zbudowania sy­nagogi i domów dla służby synagogalnej (doktora, kantora), prawo do własnego cmentarza w miejscu wyznaczonym przez urząd miejski. Chętni mogli bez żadnych przeszkód uprawiać rzemiosło, płacąc od niego 10 złp czynszu. Żydzi mogli swobodnie warzyć i szynkować piwo, bez obowiązku oddawania słodów do dworu.