Sprawa między wójtem i ławnikami podzameckimi a seniorami lubelskiej gminy żydowskiej
Syndyk [reprezentant interesów gminy w sprawach publicznych - red.] gminy lubelskiej Izaak oblatuje [wpisuje do ksiąg urzędowych - red.] akt porozumienia wójta i ławników jurydyki Podzamcze z seniorami [urzędnikami gminy odpowiedzialnymi za nią przed władzą państwową lub dominialną - red.] gminy lubelskiej z 11 XI 1633 r., w którym Żydzi uzyskiwali - na równi z chrześcijanami - prawo palenia i szynkowania gorzałki nie tylko wśród Żydów, ale również wśród chrześcijan, za co mieli płacić do kasy jurydyki podzameckiej co roku 100 złp. Nie dotyczyło to piwa i miodów, które Żydzi mogli szynkować tylko wśród Żydów, kupując je hurtowo u tych, którzy podlegali jurysdykcji zamkowej. Także mąki i chleba Żydzi nie mogli sprzedawać wśród chrześcijan. Porozumienie miało obowiązywać przez 15 lat i w tym czasie Żydzi mieli dać magistratowi Podzamcza ponadto 135 łokci dobrego sukna. Forum do rozstrzygania spraw spornych ustanowiono w grodzie lubelskim. Porozumienie nie miało dotyczyć Żydów, którzy warzyli piwo w jurydykach szlacheckich.