Sprawa Domasławskiego przeciwko żydowskim lokatorom mieszczan lubelskich
Relacja woźnego, że z rekwizycji [pozwu - red.] Stanisława Domasławskiego, prefekta lubelskiego kolegium jezuickiego, nałożył areszt na następujących Żydów mieszkających w domach mieszczan lubelskich: Szymona i Arona, Żydów krakowskich mieszkających w kamienicy wdowy Anny Naborowskiej w obrębie murów miejskich; Dawida, Żyda krakowskiego mieszkającego w kamienicy szl. [szlachetnej - red.] Żyrzyńskiej przy ul. Rybnej; Moszka i Michała, Żydów z Chęcin oraz Szmula z Kalisza mieszkających u Jana Sieczki przy tejże ulicy; Mendla, Żyda poznańskiego mieszkającego u złotnika Jakuba Smagi przy ul. Grodzkiej; trzech Żydów, doktorów medycyny - z Poznania, Grodna i Krzemieńca mieszkających u złotnika Lurensa przy ul. Grodzkiej; Abrama Szmulowicza, Abrama i Józefa, Żydów chełmskich mieszkających u aptekarza Wojciecha Trosińskiego przy tejże ulicy; Moszka, doktora medycyny i jego synów, Żydów z Lubomla mieszkających w kamienicy mieszczanina Szymona Szmuklerza; Jakuba, Abrama i Icka, Żydów z Chełma mieszkających u wdowy Katarzyny Berkowej przy ul. Grodzkiej; Icka Doktora, Żyda z Poznania mieszkającego u wdowy Łucji Falenckiej przy ul. Dominikańskiej; Abrama, doktora medycyny, Żyda lwowskiego mieszkającego u tejże wdowy; Szmula Markowicza, Lewka i Jakuba, Żydów krakowskich mieszkających u Jana Wejsona w kamienicy zwanej Rychardową przy ul. Dominikańskiej; Wulfa z Wiśnicza, Abrama z Brześcia, Marka z Kobrynia, Marka Łazarowicza z Krakowa mieszkających w tejże kamienicy oraz na Józefa Doktora, Żyda z Bełżyc mieszkającego w kamienicy Jana Szamotuły przy Krakowskim Przedmieściu.