Przywileje dla Lublina zezwalające na szestnastodniowe jarmarki i prawo składu
Mając zapewne w pamięci fakt, że Lublin, jako pierwszy polski gród, powitał go jako pana i króla, Władysław Jagiełło okazał miastu szczególne względy i łaskawość. Docenił przychylność mieszczan lubelskich i nadał im nowe, ważne przywileje. W dniu 2 stycznia 1392 r. król nadał Lublinowi tzw.prawo składu, zobowiązujące wszystkich kupców przejeżdżających przez miasto do zatrzymania się w Lublinie przez osiem dni i wystawienia wiezionych towarów na sprzedaż. Dopiero po upływie okresu ośmiodniowego mogli ewentualnie z niesprzedanym towarem udawać się dalej. W praktyce pozwalało to kupcom lubelskim na wykupienie wiezionych tą drogą towarów i odsprzedanie ich dalej z własnym zyskiem. Przywilej ten został on uzupełniony innym uprawnieniem z 1 lipca tego samego roku, którym król ustanawiał w Lublinie jarmark roczny 16-dniowy, zaczynający się na 8 dni przed Zielonymi Świątkami i kończący się w 8 dni po nich.
