Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

O Teatrze NN

Teatr NN istnieje od 1990 roku. W pierwszym okresie, kiedy działalność artystyczna była głównym celem jego twórców powstało pięć spektakli: "Wędrówki niebieskie" (1990), "Ziemskie pokarmy", (1991), "Inwokacja" (1992), "Zbyt głośna samotność" (1993), "Moby Dick" (1995). W kolejnych latach teatr ustąpił miejsca działaniom kulturotwórczym, które stały się podstawą do powstania Ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN" (1998). Od 2001 roku w Bramie Grodzkiej znowu pojawiły się teatralne premiery. 

Obecnie aktywność w tym obszarze jest częścią działalności Ośrodka, a w repertuarze znajdują się spektakle, które w większości są adaptacjami opowiadań noblisty Isaaca Bashevisa Singera, mistrza krótkiej formy literackiej i autora m.in. "Sztukmistrza z Lublina". Ich wspólną cechą jest prostota formy i minimalizm: brak scenografii, rekwizytów, oszczędna gra świateł. Jeden aktor i towarzyszący mu muzyk lub kilku muzyków. Reżyserem wszystkich spektakli jest Tomasz Pietrasiewicz.

Siedzibą i najważniejszym miejscem dla Teatru NN jest Brama Grodzka. Jednak co jakiś czas Teatr wybiera się w podróż, by występować w wielu miastach Polski, ale też w Szwecji, Francji, Irlandii, Ukrainie, Izraelu, Czechach i na Węgrzech. Przedstawienia nie potrzebują specjalnych warunków, mogą być grane niemal wszędzie. Najważniejsza jest sama opowieść i grana na żywo muzyka.

 

Historia Teatru NN