Wakerman Ida (Itka)
Miejsce zamieszkania
- Przed II wojną światową: Stawki k. Włodawy
- Po II wojnie światowej: USA
Historia
Historia rodziny Hondrów – Stawki k. Włodawy
Miejsce
Stawki k. Włodawy, Różanka
Czas
1939 - 1944
Ratujący
Relacja
Itka Wakerman mieszkała z synem Moszkiem i córką Bronią we wsi Stawki. Żyła w dobrych stosunkach z sąsiadami Hondrami. Po zamknięciu w getcie w pobliskiej Włodawie, na początku 1942 r., Wakermanów zesłano do obozu pracy w Adampolu. Michał Hondra, jego trzech synów: Władysław, Stanisław, Jan oraz córka Adela, zdecydowali się ich uratować. Po przekupieniu strażnika niemieckiego Wakermanowie uciekli w środku nocy z obozu. Czekał na nich wóz Hondrów z wielką drewnianą skrzynią, w której mogli się schować. Hondrowie ukryli Wakermanów w przygotowanej skrytce na strychu nad stajnią, gdzie pozostali aż do wyzwolenia w 1944 r. Przez ten czas Hondrowie troskliwie się nimi opiekowali, dzieląc się pożywieniem i zapewniając im bezpieczeństwo, nawet gdy niemiecka jednostka wojskowa stacjonowała w pobliżu. Po wojnie Itka Wakermanowa wraz z dziećmi wyjechała do USA.Michał Hondra oraz jego dzieci: Władysław, Stanislaw, Jan i Adela, zostali w 1998 r. uhonorowani medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”.
Dawna sąsiadka Hondrów, pani Marianna Telepko, wspomina rodzinę Wakermanów i swoją serdeczną przyjaźń z Bronką Wakerman.