Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Rozenzumen Sima

Miejsce zamieszkaniaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  • Przed II wojną światową: Radzyń Podlaski
  • Po II wojnie światowej: Radzyń Podlaski

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Historia rodziny Antosiewiczów - Radzyń Podlaski

MiejsceBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Radzyń Podlaski

CzasBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1942 - 1945

RatującyBezpośredni odnośnik do tego akapitu

RelacjaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

22 - letnia Sima Rozenzumen uciekła przed deportacją z getta w Międzyrzecu Podlaskim. Jej narzeczony Michael Goldblum przyprowadził ją do domu Feliksa i Wiktorii Antosiewiczów w Radzyniu Podlaskim. Później został zastrzelony przez Niemców. Antosiewiczowie ukryli Simę, wraz z inną Żydówką, w swoim domu i opiekowali nią aż do wyzwolenia tych terenów w 1945 r. Po wojnie Sima wyszła za mąż i wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych. Utrzymywała korespondencję z rodziną Antosiewiczów. W 1992 r. Feliks i Wiktoria Antosiewiczowie zostali uhonorowani medalem "Sprawiedliwych wśród Narodów Świata".