Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Historia rodziny Trzeciaków - Brzozowica k. Międzyrzeca Podlaskiego

MiejsceBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Brzozowica k. Międzyrzeca Podlaskiego

CzasBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1942 - 1944

Bohaterowie historiiBezpośredni odnośnik do tego akapitu

MedalBezpośredni odnośnik do tego akapitu

2007

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Po wkroczeniu Niemców do Lwowa w 1941 r. rodzina Lidii Damm została, wraz z innymi mieszkańcami miasta zamknięta w getcie. Natalii Damm i jej córce Lidii udało się uciec na "aryjską stronę", a dzięki pomocy przyjaciela zdobyły fałszywe dokumenty. Jako Maria i Ludmiła Kogut udały się po schronienie do dalekiej krewnej, która pracowała we wsi Jakusze pod Lublinem. Ukrywały się tam w szkolnym budynku funkcjonującym jako szpital. W lecie 1942 r. matka Lidii zachorowała na tyfus i zmarła. W niewyjaśnionych okolicznościach zginęła także dalsza krewna Lidii i dziewczynka została sama. Przez przypadek spotkała wówczas Edwarda Trzeciaka, który bez wahania zabrał ją do swojego domu - leśniczówki we wsi Brzozowica. Mieszkał tam z żoną Eufrozyną i dwoma synami. Edward i Eufrozyna opiekowali się Lidią do końca wojny. Lidia mieszkała jeszcze jakiś czas w Polsce, lecz potem wyemigrowała do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka do dziś. W 2007 r. rozpoczęła starania o przyznanie Trzeciakom medalu "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. 

ZdjęciaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Publikacje dodatkoweBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  • Światła w ciemności. Sprawiedliwi wśród Narodów Świata. Relacje, Lublin 2008, s. 251 - 226.

Wideo

Historie mówione

Inne materiały

Słowa kluczowe