Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Historia rodziny Mikulskich - Wola Duża k. Biłgoraja

MiejsceBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Wola Duża k. Biłgoraja

CzasBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1942 - 1944

Bohaterowie historiiBezpośredni odnośnik do tego akapitu

MedalBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1966 - Jan i Melania Mikulscy oraz ich syn Jerzy
1986 - Jadwiga Sałata, z d. Mikulska
1990 - Danuta Renk, z d. Mikulska

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Jan i Melania Mikulscy mieszkali wraz z dziećmi w leśniczówce przy trasie Biłgoraj - Zwierzyniec, we wsi Wola Duża. Państwo Mikulscy od 1942 r. ukrywali Żydówkę - Lilę Stern. W listopadzie 1942 r. do ich domu przyszła kolejna, dziewięcioletnia żydowska dziewczynka, Ryfka Weinberg. Ukryli ją i zaopiekowali się także trójką dorosłych Żydów - Bencjonem Rosenbaumem, jego siostrzenicą Perlą Kenig i bratankiem Chaimem Rosenbaumem. Znali się sprzed wojny. Wszyscy zostali ukryci w stodole a potem wybudowano dla nich specjalną kryjówkę. Kiedy wojna się kończyła Chaim wstąpił do Kościuszkowców. Zginął pod Kołobrzegiem. Miał 19 lat. Pozostali przeżyli. Dorośli wyjechali najpierw do Wrocławia a potem do Izraela. Dziewczynki trafiły do sierocińca do Lublina, a potem do Stanów Zjednoczonych. Mikulscy pomagali także doraźnie dwóm Żydom, którzy ukrywali się w lesie. Przychodzili do państwa Mikulskich po jedzenie. Wojnę przeżyli. W 1966 r. Jan i Melania Mikulscy oraz ich syn Jerzy otrzymali medal "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. W 1986 r. Jadwiga Sałata, z domu Mikulska otrzymała medal "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata". W 1990 r. Danuta Renk, z domu Mikulska otrzymała medal "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata".

ZdjęciaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

 

Publikacje dodatkoweBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  • Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata ratujących Żydów podczas Holocaustu. Polska, wyd. polskie, Kraków 2009, s. 467.
  • Światła w ciemności. Sprawiedliwi wśród Narodów Świata. Relacje, Lublin 2008, s. 41-50.

Audio

Historie mówione

Inne materiały

Słowa kluczowe